Goodbye, nice to know you...
Door: Patricia
Blijf op de hoogte en volg Patricia
18 Augustus 2007 | Mexico, Oaxaca
Twee maanden lang heb ik heel wat mensen zien komen en gaan, maar ik mocht telkens blijven. Nu ben ik echter zelf de gene die haar spullen mag gaan pakken. Het is tijd om heel wat mensen die ik in de loop van de tijd heb leren kennen achter me te laten wat grof gezegd echt ontzettend kut is. Geen straat die ik hier doorloop zonder een bekende tegen te komen en inmiddels voelt onze "stamkroeg" de tamarindo vertrouwder aan dan mijn vaste stekkies in Nederland zoals de Ierse pub in t Veer of de Dependance in Breda.
Ook zal het wel wennen worden niet meer hier in mijn nu favo stad op aarde te zijn, Oaxaca! Het is hier altijd zo levendig! Spontane muziekoptredens op straat, elke dag is er wel ergens vuurwerk, de mensen zijn zo ontzettend vriendelijk, er zijn volop restaurantjes waar je voor een habbekrats heerlijk kan eten, salsabarren waar het altijd een groot feest is met live muziek, uitgaansgelegenheden die geen sluitingstijd lijken te hebben en ga zo maar door. En dan de heerlijk relaxte levenshouding die mensen hier hebben! MaÑana, maÑana...... Don{t worry, be happy zoals Bob Marley zou zeggen.
Ook heb ik deze week afscheid moeten nemen van "mijn jongens" in Procasa Hogar. Dat was toch wel even pittig. Met sommige jongens heb je best een goede band opgebouwt en zijn erg aanhankelijk. Als je dan een laatste grote knuffel krijgt, en van die kleine armpjes om je schouders geknepen voelt is het toch wel even slikken om weg te moeten. Echt een geweldige 4 weken heb ik daar gehad. En hoewel de kiddos aan algemene kennis niet veel hebben zijn hun manieren echt 100x beter dan die van een gemiddeld westers kind. Ook is echt ontzettend fijn om te kunnen zien hoeveel we met jullie geweldig gesponsorde geld hebben kunnen doen, nogmaals bedankt!
Morgen zal vooral in het teken staan van het afscheid met Mario, mijn gekke mexicaantje. Het zal wel een heerlijk dramatisch tranendal worden maar dat mag ook wel na 2 maanden een geweldige tijd met elkaar te hebben gehad. Ondanks dat we 2 totaal verschillende levens hebben klikte het enorm en hebben we veel om onze verschillende gewoontes kunnen lachen. Zo is mijn algemene indruk dat mexicanen dus prettig gestoord zijn. Maar in zijn ogen zijn wij Nederlanders ook niet helemaal het spoor bijster. Zo heb ik op internet bijvoorbeeld filmpjes laten zien van typisch Nederlandse dingen waarvan hij denkt: Que loco! En nu ik het van een andere kant bekijk komen wij ook wel een beetje appart over. Welk volk gaat er nu met nieuwjaarsdag als een gek de zee in rennen bijvoorbeeld, terwijl het buiten vriest? Of met zijn allen massaal in het oranje op koninginnedag. Of dat we met zijn allen een groot Sinterklaascomplot voor de kinderen hebben, met ook nog eens zwarte pieten erbij! En dat wij allemaal minstens een fiets hebben, terwijl ik hier in twee maanden tijd maximaal 3 fietsen heb gezien! Allemaal van die typisch Nederlandse dingetjes die je zelf niet eens meer ziet maar die eigenlijk best mooi zijn aan ons kleine kikkerlandje.
Na al dat afscheid nemen klinkt het allemaal alsof ik een flinke depressieve periode tegemoet ga, maar mezelf kennende zal dat wel meevallen. Met het oog op mijn terugkeer naar Nederland kwam mijn Nederlandse volgeplande agenda deze week alweer om de hoek kijken. Nu er toch niets anders opzit dan te gaan kan ik niet wachten om iedereen weer te zien!
Lekker weer wat nachtjes doorhalen met Tim, Drewes en Kuperus bijvoorbeeld, die ik al meer dan een half jaar niet gezien heb. En flink bijpraten met de meiden op onze ladiesnights. Verder lekker ouderwets een potje tafelvoetballen in de pub, een gokje wagen in het casino, bijbuurten in de c1000, de schade inhalen van alle avondjes Breda die ik gemist heb, mijn eerste werkplanning is ook alweer binnen, een herkansing PVB voor de boeg, kijken hoe de nieuwe eerstejaars in hun ondergoed op de havermarkt komen te staan (net als ik vorig jaar) tijdens de introductiedagen van school. Ja, het wordt weer lekker Hollands druk! Maar ik hou de maÑana, maÑana spirit in mijn achterhoofd!
En hoewel tacos echt heerlijk zijn (zolang er geen bruinebonensaus opzit) kijk ik ook wel weer uit naar mama{s soep, een broodje kwekkeboom, fatsoenlijke kaas, een tosti hawai, een rosebiertje, normale melk.... Genoeg dingen om mijn verloren kilotjes weer bij te werken dus!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley