Schudden met de billen!
Door: Patricia
Blijf op de hoogte en volg Patricia
04 April 2011 | Nicaragua, Granada
Na veel enthousiaste verhalen over Nicaragua aangehoord te hebben wordt het dan toch tijd om zelf eens een kritische blik te werpen in het kader van 'eerst zien, dan geloven'. In Nederland nemen we namelijk al genoeg rare praatjes van akelige mensen met rare blonde kapsels aan. Laat staan dat je motiverende vakantietips krijgt van een willekeurige Amerikaan of Duitser. Niet te vertrouwen natuurlijk! Tijd om Nicaragua te checken dus!
Normaal ben ik niet zo van de vooruitplanning tijdens het reizen, maar regels zijn richtlijnen, en daar mag je op uitzonderen. Mijn spaanse taalknobbel zakt ieder jaar weer een stukje drastischer naar beneden, en daar moet aan gewerkt worden! Stilstaan is immers achteruit gaan ... Voet zetten op latijns-amerikaanse bodem eens per jaar is klaarblijkelijk niet goed genoeg. Tijd om terug de schoolbanken in te gaan dus! Dit in het oude koloniale stadje Granada, wat mijn vaste stek zal zijn voor de eerste week. Dikke prima!
Granada is zoals een echt Latijns-Amerikaans koloniaal stadje hoort te zijn. Sfeervolle straatjes, gekleurde huizen, gehuld in een prachtige omgeving, gelegen aan de voet van een vulkaan, en pal onder de zon. Pittoreskheid ten top. Granada heeft ook het fantastische stratensysteem wat bijna alle dorpen of steden in Latijns-Amerika bezit. Als je de plattegrond bekijkt is het net een schaakbord, alles loopt kaarsrecht. Ideaal, want verdwalen is onmogelijk. Het hilarische aan de adressen hier is dat je geen huisnummers hebt. Zo is het adres van mijn school bijvoorbeeld: "2,5 blok ten noorden van het park tegenover de apotheek". En mijn hostel: "3 blokken ten zuiden van de benzinepomp". Ik moet er erg om lachen, want wat als je nou niet weet waar de benzinepomp is? Of als je niet weet waar noord, oost, zuid of west is?
In Granada en omgeving is zo belachelijk veel te doen dat ik maar gelijk van start ga. Voordat ik maandag t/m vrijdag naar school ga heb ik nog mooi een vol weekend om op verkenning te gaan. De eerste dag bestaat dan ook uit een fantastische rit achterin een pick-up truck richting de krater Apoyo met een paar Amerikanen uit m'n nieuwe tijdelijke thuis: hostel Bearded Monkey. Duidelijk de ontmoetingsplek voor de backpackers-scene. Maar terug naar Apoyo... het mooie aan deze 200 meter diepe krater is dat hij vol met water ligt, oftewel: we hebben een meer waar je u tegen zegt. Ik verwacht een koele duik in deze tropische omstandigheden, maar deze vulkaan blijkt nog actief genoeg of warmte af te scheiden. Gelukkig is een lauwe duik ook niet verkeerd in dit kristalheldere water.
Ik ben en blijf een vulkaangek, dus op dag 2 zetten we het ritme van dag 1 gewoon voort. Ik kan hier mijn lol op met een land dat een en al vulkaan is. Vandaag staat de Masaya vulkaan op het programma, te vinden in het gelijknamige plaatsje. Door de spanjaarden van vroeger ook wel 'La Boca del Infierno' genoemd, de mond van de hel. Een blik op het landschap zegt genoeg. De tocht er naartoe mag ook terecht 'hels' genoemd worden. Een eindeloze weg van wat ze zeggen bij de ingang 1,5 km. Nou, 1,5 km m'n hol! Echt no way! In de zinderende hitte door droge begroeiing en vulkanisch gesteente balen we dat we eigenwijs geweest zijn, en niet gewoon lekker lui de taxi gepakt hebben. Gelukkig zijn er ook engelen in de hel en kunnen we meeliften naar de krater van deze Masaya vulkaan.Met in 2003 zijn laatste eruptie te hebben gehad, kunnen we dit nog een 'echte' actieve vulkaan noemen. Ook nu komen de gassen nog opstijgen vanuit de met lava gevulde diepte. Een indrukwekkend gezicht. Een gezonde bedoeling is het alleen niet, waardoor er maximaal 20 minuten besteed mogen worden aan het bewonderen van deze kracht der natuur boven aan de top. De rook slaat dan ook aardig op je adem, een COPD-er zou hier spontaan neervallen.
Genoeg om van te genieten hier dus. Granada voelt vanaf dag 1 vertrouwd aan. Warme zwoele zomeravonden, heerlijk eten, dansen op het hoofdplein. Op de fiets langs het eindeloos grote Lago Nicaragua, met het uitzicht op een van de volgende bestemmingen: Isla Omepete. Maar eerst nog een volle week aan de studie!
Normaal ben ik niet zo van de vooruitplanning tijdens het reizen, maar regels zijn richtlijnen, en daar mag je op uitzonderen. Mijn spaanse taalknobbel zakt ieder jaar weer een stukje drastischer naar beneden, en daar moet aan gewerkt worden! Stilstaan is immers achteruit gaan ... Voet zetten op latijns-amerikaanse bodem eens per jaar is klaarblijkelijk niet goed genoeg. Tijd om terug de schoolbanken in te gaan dus! Dit in het oude koloniale stadje Granada, wat mijn vaste stek zal zijn voor de eerste week. Dikke prima!
Granada is zoals een echt Latijns-Amerikaans koloniaal stadje hoort te zijn. Sfeervolle straatjes, gekleurde huizen, gehuld in een prachtige omgeving, gelegen aan de voet van een vulkaan, en pal onder de zon. Pittoreskheid ten top. Granada heeft ook het fantastische stratensysteem wat bijna alle dorpen of steden in Latijns-Amerika bezit. Als je de plattegrond bekijkt is het net een schaakbord, alles loopt kaarsrecht. Ideaal, want verdwalen is onmogelijk. Het hilarische aan de adressen hier is dat je geen huisnummers hebt. Zo is het adres van mijn school bijvoorbeeld: "2,5 blok ten noorden van het park tegenover de apotheek". En mijn hostel: "3 blokken ten zuiden van de benzinepomp". Ik moet er erg om lachen, want wat als je nou niet weet waar de benzinepomp is? Of als je niet weet waar noord, oost, zuid of west is?
In Granada en omgeving is zo belachelijk veel te doen dat ik maar gelijk van start ga. Voordat ik maandag t/m vrijdag naar school ga heb ik nog mooi een vol weekend om op verkenning te gaan. De eerste dag bestaat dan ook uit een fantastische rit achterin een pick-up truck richting de krater Apoyo met een paar Amerikanen uit m'n nieuwe tijdelijke thuis: hostel Bearded Monkey. Duidelijk de ontmoetingsplek voor de backpackers-scene. Maar terug naar Apoyo... het mooie aan deze 200 meter diepe krater is dat hij vol met water ligt, oftewel: we hebben een meer waar je u tegen zegt. Ik verwacht een koele duik in deze tropische omstandigheden, maar deze vulkaan blijkt nog actief genoeg of warmte af te scheiden. Gelukkig is een lauwe duik ook niet verkeerd in dit kristalheldere water.
Ik ben en blijf een vulkaangek, dus op dag 2 zetten we het ritme van dag 1 gewoon voort. Ik kan hier mijn lol op met een land dat een en al vulkaan is. Vandaag staat de Masaya vulkaan op het programma, te vinden in het gelijknamige plaatsje. Door de spanjaarden van vroeger ook wel 'La Boca del Infierno' genoemd, de mond van de hel. Een blik op het landschap zegt genoeg. De tocht er naartoe mag ook terecht 'hels' genoemd worden. Een eindeloze weg van wat ze zeggen bij de ingang 1,5 km. Nou, 1,5 km m'n hol! Echt no way! In de zinderende hitte door droge begroeiing en vulkanisch gesteente balen we dat we eigenwijs geweest zijn, en niet gewoon lekker lui de taxi gepakt hebben. Gelukkig zijn er ook engelen in de hel en kunnen we meeliften naar de krater van deze Masaya vulkaan.Met in 2003 zijn laatste eruptie te hebben gehad, kunnen we dit nog een 'echte' actieve vulkaan noemen. Ook nu komen de gassen nog opstijgen vanuit de met lava gevulde diepte. Een indrukwekkend gezicht. Een gezonde bedoeling is het alleen niet, waardoor er maximaal 20 minuten besteed mogen worden aan het bewonderen van deze kracht der natuur boven aan de top. De rook slaat dan ook aardig op je adem, een COPD-er zou hier spontaan neervallen.
Genoeg om van te genieten hier dus. Granada voelt vanaf dag 1 vertrouwd aan. Warme zwoele zomeravonden, heerlijk eten, dansen op het hoofdplein. Op de fiets langs het eindeloos grote Lago Nicaragua, met het uitzicht op een van de volgende bestemmingen: Isla Omepete. Maar eerst nog een volle week aan de studie!
-
04 April 2011 - 02:42
Max:
Zo dat ziet er daar relaxt uit Patricia! Have fun -
04 April 2011 - 02:50
Ellen & Rachel:
ziet er prima uit allemaal, zeker die gast in de pick-up ;) geniet er maar goed van. Groetjes uit de verenigde staten -
04 April 2011 - 04:27
Lisan:
chicka!!
Jaja dat ziet er weer veelbelovend uit!! Erggg lekker!! Enjoy!! X -
04 April 2011 - 06:56
Mama:
Hey Patricia,
Jij boft wel met dat warme weer. Je hebt in ieder geval al leuke dingen gedaan voordat je met de spaanse lessen begint.
Leer ze vandaag! Dikke kus ma en pa -
04 April 2011 - 13:48
Miquel:
hola cica,
disfrutar de su tiempo ahi !!
un abrazo muy fuerte
tu hermano
miguel -
04 April 2011 - 15:47
Jeanne En Willem:
hoi Patricia
Wij hopen dat je weer een mooie reis hebt en we kijken uit naar de reisverslagen.
Veel plezier en tot ziens
Groetjes jeanne -
04 April 2011 - 18:34
Anne Orie:
heeye mooi is het daar he! En hele vriendelijke mensen vond ik! Ik ken iemand die in Granada een hostel heeft een verschillende vrijwilligersprojecten, mocht je interesse hebben ik ben reisvrienden met haar, salsadaantje.
Enjoy your time! Hoe lang heb je? xx -
05 April 2011 - 06:03
Joëlle:
Huidige locatie: Nicaragua, Granada.
Grrrr...
Vandaag: 24-36 graden... Morgen: 23-36 graden...
Auw!!
Mijn reisstatus: Ik ben terug over 19 dagen...
Pfff...
Haha!
Gelukkig dat je maar 20 minuten bij op de vulkaan mocht staan :-P. Dat voelt dan wel weer een beetje rechtvaardig ;-). En wij kunnen jou nu ook voortaan pesten met je vervuilde longen ;-).
Nee hoor chicka, haha.
Veel liefs!
Dikke kus! -
05 April 2011 - 08:47
Nanny:
Het ziet er weer super uit. En het weer is wel een stukje beter dan hier.
Geniet ervan. We volgen je weer op de voet, leuk om al reisverslagen te lezen.
vele groetjes Nanny -
05 April 2011 - 09:59
Hymke:
Zo patries wat heb jij een gruwelijk mooi plekje weer uitgezocht!! Heerlijk! Je foto's bekijken met bonobo! Zo ben ik er ook een beetje bij haha. Kijk uit naar je volgende bericht!
liefs! -
05 April 2011 - 17:38
Renate:
Wat een heerlijkheid weer! -
06 April 2011 - 07:51
Nelleke Gaasenbeek:
Una combinacion perfecta: estudiar y tener vacaciones. Estoy envidiosa de ti. Saludos Nelleke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
