Kijk uit malloot, een kokosnoot!
Door: Patricia
Blijf op de hoogte en volg Patricia
12 Maart 2013 | Colombia, Salento
Als ik aan een palmboom denk, stel ik mezelf vooral relaxend op het strand voor. Hier en daar een zeebriesje, azuurblauw water, en het liefst wit zand. Lekker rondhangen op een handdoek of stretcher, de warmte van de zon voel je branden op je gezicht, en af en toe neem je een verfrissende duik in de zee... Gewoon, omdat het kan!
Aan palmbomen geen gebrek hier, zo hoog heb ik ze nog nooit gezien zelfs! Toch bevinden we ons honderden kilometers van het strand, danwel zeebriesje, danwel wit zand of stretcher. Het iddylische beeld van de palmbomen en alles wat daarbij hoort maakt plaats voor dampende jungle, hoge bergtoppen, rivercrossings en een aardig tochtje de bergen in. Want Valley de Cocera loop je niet op je slippers! Voor even doen we of we dit soort wandeltochten vaker doen, en we leggen de nodige kilometers heuvel op en af.
´S avonds is het natuurlijk tijd voor biertjes en ontspanning. Dos cerveza por favor! We belanden in de zogenaamde ´tejo club´. Een Colombiaanse spelletjeshal die weer wat anders brengt dan een potje bowlen. Vanaf ongeveer 15 meter mag je proberen een steen van 2kg op het daarvoor bestemde bord te laten belanden, en dan nog het liefst met een knallend resultaat op de met gunpowder gevulde stukjes papier. BAM!
De eerste ervaringen met Colombia zijn fantastisch. Onze start was een aantal dagen geleden in Bogota, de hoofdstad met pakweg 7.4 miljoen inwoners. Op 2600 meter hoogte gelegen niet de warmste start ooit, maar zodra het zonnetjes doorbreekt is het als Nederlands eerste voorjaarsdag. En we weten allemaal hoe lekker die was! We verbleven in de wijk ´La Candeleria´, een bruisende plek vol restaurantjes, barretjes en straatoptredens. Een echte artiestenwijk, een vermenigvuldiging van de Parijse wijk MontMartre eigenlijk. Bovenal valt het ons op het netjes en georganiseerd het overal is, en dat in een land dat jarenlang geteisterd is door de burgeroorlog met de FARC. Buiten de stad veranderd dit beeld niet. Ontzettende lieve, vrolijke en behulpzame mensen, vast en zeker met een hart van goud! Nog even en we zijn nu al van de nationale reclameslogan overtuigd: ¨Colombia, the only risk is wanting to stay!¨.
Aan palmbomen geen gebrek hier, zo hoog heb ik ze nog nooit gezien zelfs! Toch bevinden we ons honderden kilometers van het strand, danwel zeebriesje, danwel wit zand of stretcher. Het iddylische beeld van de palmbomen en alles wat daarbij hoort maakt plaats voor dampende jungle, hoge bergtoppen, rivercrossings en een aardig tochtje de bergen in. Want Valley de Cocera loop je niet op je slippers! Voor even doen we of we dit soort wandeltochten vaker doen, en we leggen de nodige kilometers heuvel op en af.
´S avonds is het natuurlijk tijd voor biertjes en ontspanning. Dos cerveza por favor! We belanden in de zogenaamde ´tejo club´. Een Colombiaanse spelletjeshal die weer wat anders brengt dan een potje bowlen. Vanaf ongeveer 15 meter mag je proberen een steen van 2kg op het daarvoor bestemde bord te laten belanden, en dan nog het liefst met een knallend resultaat op de met gunpowder gevulde stukjes papier. BAM!
De eerste ervaringen met Colombia zijn fantastisch. Onze start was een aantal dagen geleden in Bogota, de hoofdstad met pakweg 7.4 miljoen inwoners. Op 2600 meter hoogte gelegen niet de warmste start ooit, maar zodra het zonnetjes doorbreekt is het als Nederlands eerste voorjaarsdag. En we weten allemaal hoe lekker die was! We verbleven in de wijk ´La Candeleria´, een bruisende plek vol restaurantjes, barretjes en straatoptredens. Een echte artiestenwijk, een vermenigvuldiging van de Parijse wijk MontMartre eigenlijk. Bovenal valt het ons op het netjes en georganiseerd het overal is, en dat in een land dat jarenlang geteisterd is door de burgeroorlog met de FARC. Buiten de stad veranderd dit beeld niet. Ontzettende lieve, vrolijke en behulpzame mensen, vast en zeker met een hart van goud! Nog even en we zijn nu al van de nationale reclameslogan overtuigd: ¨Colombia, the only risk is wanting to stay!¨.
-
12 Maart 2013 - 20:52
Anne Vs:
Kort maar krachtig, je neemt ons weer helemaal mee in je belevenissen!! one day you will write a book !!
xxxx -
12 Maart 2013 - 21:04
Suzanne:
Wederom heerlijk geschreven Patries! Super leuk. Enjoy! -
12 Maart 2013 - 22:16
Nanny:
Het ziet er weer fantastisch uit. We binnen weer aan je boek hoofdstuk 1. We kijken weer uit het het volgende. Geniet er van groetjes Rob-Nanny -
12 Maart 2013 - 22:24
Nanny:
Oeps een foutje moet zijn we beginnen weer aan hoofdstuk 1 van je boek. Het is weer leuk om jullie te volgen. Nanny -
13 Maart 2013 - 07:42
Kim:
Altijd fijn om wakker te worden met weer een van je reisverhalen :) hoewel ik in nederlnd ben, waan ik me voor heel even ook een beetje in colombia!
Have fun! X -
13 Maart 2013 - 16:56
Joëlle:
Ha Pat!
Lekker verhaaltje weer hoor! Mooi die kleurtjes op die foto van Salento.
Ik wacht op de volgende verslag! :).
Geniet met een zachte g!
X -
13 Maart 2013 - 20:34
B&R:
hoi Patries en Jorn.
Zoals we van je kunnen verwachten een leuk origineel vehaal met mooie foto's
heel leuk en wordt vervolgd, wij kijken vanuit een ijskoud en door sneeuwbuien geplaagd raamsdonksveer uit naar die heerlijke warme fotoshoots
geniet er maar van
dikke kus
B&R
-
13 Maart 2013 - 21:48
Atte&Marijke:
Tja, zo hoog zijn ze hier niet, die palmboompjes, maar de vallende kokos-"makronen" doen ook hier wel zeer op je bol.
Mooi om te lezen en prima beelden!
Van onder het zuiderkruis een warme groet uit SA.
-
13 Maart 2013 - 22:55
Sanne:
Hee, leuk om te lezen en mooie pica's! Mooi voorproefje alvast :-)! Enjoy the good life! X Sanne -
14 Maart 2013 - 16:19
René:
Nou het valt wel mee met die Nederlandse voorjaarsdagen...
Het klinkt alsof jullie het daar allemaal beter voor elkaar hebben!
Mooie foto's ook.
Geniet ervan!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
