Pootje baden en drijvende ipods....
Door: Patricia
Blijf op de hoogte en volg Patricia
19 Maart 2013 | Colombia, Taganga
We liggen lekker in bed, het is nog vroeg in de ochtend. In je achterhoofd heb je de geruststellende gedachte dat je nog oneindig lang zo kan blijven liggen, je zo vaak nog een keer mag omdraaien als je wilt. En die gedachte is heerlijk! Toch worden we allebei eerder dan gepland wakker door het geluid van stromend water wat we niet in deze setting vinden passen. Het ontspannende geluid van een kabbelend beekje, en dan heel dichtbij.Voordat ik me nog maar een keer omdraai om verder te slapen besluit ik het geluid toch nog nader te specificeren. 2 seconden duurt het tussen het moment dat ik besef dat waar het geluid vandaan komt, en we als een malle naast ons bed staan om onze spullen naar een hoger niveau te verplaatsen. Want heel de kamer staat blank, en het water komt met het tempo van een goed kabbelend beekje binnenstromen..... De filter van het zwembad blijkt kapot, en nu is het zwembad bij ons binnen....
Inmiddels bevinden we ons in temperaturen waar het uberhaupt fijn is een zwembad te hebben. Zon, zee en strand maken het Carribische plaatje compleet. Aan deze bestemming gingen de bekende lange busreizen vooraf. Haarspeldbochten, vrachtwagens inhalen langs veel te diepe ravijnen, en ontbijtjes die bestaan uit cola, chips en bananen. Afstanden die op de kaart soms nog geen 200 km zijn, blijken in de praktijk een relatieve afstand van zeker 6 uur. Terwijl de airco op standje Antartica staat en de salsamuziek op ieder tijdstip van de dag hard uit de speakers knalt. Je komt niet zomaar de bergen uit!
Het plaatsje Guatape was waar we onze avonden met warme wintertruien in de koele bergen achterlieten. Een dorpje, nog mooier en kleurijker dan Salento al was. Gelegen aan een meer met vele eilandjes met als hoogtepunt het uitzicht vanaf La Piedra, de gigantische in het midden gelegen rots met vooral heel veel trappen.
Dit meer brengt ons ook bij een stukje vrij recente geschiedenis van Colombia, beroemd om zijn verleden vol drugs en geweld. Met een geschatte 410 ton per jaar de grootste producent en leverancier van cocaine ter wereld. Groot geworden onder leiding van Pablo Escobar in de jaren 80. Goud geld werd er verdient, zelfs zoveel dat het voorstel van de plaatselijke mafias kwam de gehele staatsschuld van Colombia af te betalen in ruil voor een wapenstilstand met de regering. Op dit aanbod werd niet ingegaan, en het heeft 499 dagen en een unit van 1500 man sterk gekost om Escobar in 1993 in de stad Medellin dood te schieten. Aan het meer van Guatape is nog een van de vele buitenverblijven te zien, destijds platgebombardeerd in de zoektocht naar de grote baas.
Maar nu dus tijd voor wat ontspanning voor onze getrainde inmiddels stalen kuiten. We zijn zelfs al aan onze tweede huid begonnen in het kader van vervellen.... Que triste es la vida!
Inmiddels bevinden we ons in temperaturen waar het uberhaupt fijn is een zwembad te hebben. Zon, zee en strand maken het Carribische plaatje compleet. Aan deze bestemming gingen de bekende lange busreizen vooraf. Haarspeldbochten, vrachtwagens inhalen langs veel te diepe ravijnen, en ontbijtjes die bestaan uit cola, chips en bananen. Afstanden die op de kaart soms nog geen 200 km zijn, blijken in de praktijk een relatieve afstand van zeker 6 uur. Terwijl de airco op standje Antartica staat en de salsamuziek op ieder tijdstip van de dag hard uit de speakers knalt. Je komt niet zomaar de bergen uit!
Het plaatsje Guatape was waar we onze avonden met warme wintertruien in de koele bergen achterlieten. Een dorpje, nog mooier en kleurijker dan Salento al was. Gelegen aan een meer met vele eilandjes met als hoogtepunt het uitzicht vanaf La Piedra, de gigantische in het midden gelegen rots met vooral heel veel trappen.
Dit meer brengt ons ook bij een stukje vrij recente geschiedenis van Colombia, beroemd om zijn verleden vol drugs en geweld. Met een geschatte 410 ton per jaar de grootste producent en leverancier van cocaine ter wereld. Groot geworden onder leiding van Pablo Escobar in de jaren 80. Goud geld werd er verdient, zelfs zoveel dat het voorstel van de plaatselijke mafias kwam de gehele staatsschuld van Colombia af te betalen in ruil voor een wapenstilstand met de regering. Op dit aanbod werd niet ingegaan, en het heeft 499 dagen en een unit van 1500 man sterk gekost om Escobar in 1993 in de stad Medellin dood te schieten. Aan het meer van Guatape is nog een van de vele buitenverblijven te zien, destijds platgebombardeerd in de zoektocht naar de grote baas.
Maar nu dus tijd voor wat ontspanning voor onze getrainde inmiddels stalen kuiten. We zijn zelfs al aan onze tweede huid begonnen in het kader van vervellen.... Que triste es la vida!
-
19 Maart 2013 - 08:08
Atte En Marijke:
Vandaar dat men vaak lucht bedden gebruikt, kun je toch gewoon uitslapen en ben je gelijk wakker als je je (lucht) bed af stapt. Mooi om te lezen, geniet en doe vooral voorzichtig met al dat water!
-
19 Maart 2013 - 08:53
Job:
Woooow mooi man!!! Geniet ze daar:) -
20 Maart 2013 - 17:48
Jeanne En Willem:
Lekker genieten daar in dat zonnige Colombia. De foto's zijn heel mooi, prachtige en indrukwekkende natuur. Hele leuke kleurige huisjes, neem met terugkomst de zon maar mee. Vandaag weer flink gesneeuwd, dus lekker genieten in de zon aan het lege zwembad.
-
20 Maart 2013 - 23:14
Bart :
Klinkt weer goed hoor. Je weet reizen is all about the experience!
Maak er nog wat moois van en zo te zien is het weer een ander land op me lijst om te moeten bezoeken... Have funn -
24 Maart 2013 - 12:36
Nynke:
Mooie fotos! ik ben nu wel benieuwd wie er sterker was; het water of de ipod..?
Heel veel plezier nog!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
