![IMG_4456[1]](https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/121/625/489_800x600.jpg?r=0)
![IMG_4610[1]](https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/121/625/498_800x600.jpg?r=0)
De Toppers
Door: Patricia
Blijf op de hoogte en volg Patricia
17 April 2015 | Nepal, Pokhara
We beginnen onze reis met een mini citytrip naar Doha, Qatar. Doha voelt als een moderne, rijke versie van de Fata Morgana. De sprookjesachtige gebouwen en vele traditioneel geklede mensen spreken tot je verbeelding. Precies wat je je bij een heerlijke warme Arabische 1001 nacht voorsteld. Doha is een buitengewoon keurig aangelegde en super schone stad in onze ogen. We genieten en zijn blij ervoor gekozen te hebben dit een avondje mee te pikken. Sterker nog, een dagje extra was ook niet vervelend geweest.
Na het luxe en georganiseerde Doha is het even omschakelen als we in Kathmandu aankomen. Een typisch voorbeeld van elkaars extremen. Er wordt meer geclaxoneerd dan fatsoenlijk auto gereden hier. Ze schijnen op de linker baan te rijden, maar dat valt niet van de rijstijl af te zien. Waar je ondertussen als voetganger loopt mag je op eigen moed en durf bepalen. De mondkapjes die menig inwoner draagt lijken niet overbodig te zijn. Tijd om de longen eens op te frissen!
Als je in Nepal bent is er natuurlijk 1 ding wat je absoluut niet mag missen: de bergen! De Mount Everest beklimmen lijkt ons iets te ambitieus voor nu. Daarom gaan we voor een 5 daagse trekking in het Annapurna gebergte. Met een beetje geluk bied dat ons het uitzicht op sneeuwtoppen van bijna 8000 m hoogte! We vertrekken vanuit Nayapul richting Ulleri. Niet precies zoals we het ons voorgesteld hadden... De wereld vanonder de Poncho! Een psychologisch spelletje van 5 uur lang 'trappen' omhoog lopen. Het voelt een beetje alsof je non-stop op zo'n traploop fitness apparaat staat. En door de bewolking en regen zijn er nergens bergtoppen te bekennen! Op een gegeven moment na veel steunen en zuchten krijg ik het truukje door: verstand op nul, gewoon doorlopen, en vooral niet naar boven kijken. Want het uitzicht op nog honderden traptreden motiveerd toch niet. ' It's just a state of mind'. Eenmaal aangekomen bij het guesthouse is het dan genieten van een voldaan gevoel, onder het genot van een warme chocomelk. Hopelijk kennen ze ook in Nepal het gezegde ' na regen komt zonneschijn'.
Op de tweede dag weten we wat ons te wachten staat: up up up! Vandaag mogen we wederom ruim een kilometer de hoogte in klimmen. Aangezien we ons vandaag op het ergste voorbereid hebben, viel de klim uiteindelijk reuze mee. Een leuke tocht door regenwoud achtig gebied. Langs kleine dorpjes en paadjes, waarbij je bijna van de weg gestoten wordt door de vele pak-ezels. De coca cola in de bergen moet toch ergens vandaag komen! Bij ons eindpunt komen we aan op het 2800 m hoge Ghorepani. En nu zien we waar we voor gekomen zijn: uitzicht op de immense bergpieken! Wat een giganten!
Vanaf de zijlijn kan je je nog niet eens half voorstellen wat voor ongelooflijke hoogte dat is! Onvoorstelbaar dat er mensen bestaan die zulke bergen beklimmen!
Vakanties gaan niet altijd over rozengeur en manenschijn. Want terwijl we onder een heerlijk pak dekens liggen weg te dromen gaat de wekker..... 4.30! Tijd om op te staan! In de polonaise nog een paar honderd meter de hoogte in naar het mooiste uitkijkpunt van de trek: PoonHill. Deze ongelooflijk mooie uitzichten maken het waard je warme bedje te verruilen voor een warme muts en trui. Daarna is het tijd voor de terugweg. Pas wanneer je de trappen weer naar beneden loopt, besef je hoe ver je die dagen ervoor omhoog bent gegaan. Een mager zonnetje, regen, en zelfs een flinke hagelbui komen voorbij. Ach, daar schijn je hard van te worden. Omdat we het wandelen inmiddels kunnen dromen besluiten we van de 5 daagse toch een 4 daagse te maken.
Nog een keer omkijken naar die grote witte reuzen, nog een keer de frisse lucht opsnuiven, nog een keer onze knieen en kuiten pijnigen met de vele trappen. En dit allemaal beloond onder een fel brandend zonnetje. En we hebben mooi weer een extra dagje gewonnen om andere plekken in het land te verkennen!
Na het luxe en georganiseerde Doha is het even omschakelen als we in Kathmandu aankomen. Een typisch voorbeeld van elkaars extremen. Er wordt meer geclaxoneerd dan fatsoenlijk auto gereden hier. Ze schijnen op de linker baan te rijden, maar dat valt niet van de rijstijl af te zien. Waar je ondertussen als voetganger loopt mag je op eigen moed en durf bepalen. De mondkapjes die menig inwoner draagt lijken niet overbodig te zijn. Tijd om de longen eens op te frissen!
Als je in Nepal bent is er natuurlijk 1 ding wat je absoluut niet mag missen: de bergen! De Mount Everest beklimmen lijkt ons iets te ambitieus voor nu. Daarom gaan we voor een 5 daagse trekking in het Annapurna gebergte. Met een beetje geluk bied dat ons het uitzicht op sneeuwtoppen van bijna 8000 m hoogte! We vertrekken vanuit Nayapul richting Ulleri. Niet precies zoals we het ons voorgesteld hadden... De wereld vanonder de Poncho! Een psychologisch spelletje van 5 uur lang 'trappen' omhoog lopen. Het voelt een beetje alsof je non-stop op zo'n traploop fitness apparaat staat. En door de bewolking en regen zijn er nergens bergtoppen te bekennen! Op een gegeven moment na veel steunen en zuchten krijg ik het truukje door: verstand op nul, gewoon doorlopen, en vooral niet naar boven kijken. Want het uitzicht op nog honderden traptreden motiveerd toch niet. ' It's just a state of mind'. Eenmaal aangekomen bij het guesthouse is het dan genieten van een voldaan gevoel, onder het genot van een warme chocomelk. Hopelijk kennen ze ook in Nepal het gezegde ' na regen komt zonneschijn'.
Op de tweede dag weten we wat ons te wachten staat: up up up! Vandaag mogen we wederom ruim een kilometer de hoogte in klimmen. Aangezien we ons vandaag op het ergste voorbereid hebben, viel de klim uiteindelijk reuze mee. Een leuke tocht door regenwoud achtig gebied. Langs kleine dorpjes en paadjes, waarbij je bijna van de weg gestoten wordt door de vele pak-ezels. De coca cola in de bergen moet toch ergens vandaag komen! Bij ons eindpunt komen we aan op het 2800 m hoge Ghorepani. En nu zien we waar we voor gekomen zijn: uitzicht op de immense bergpieken! Wat een giganten!
Vanaf de zijlijn kan je je nog niet eens half voorstellen wat voor ongelooflijke hoogte dat is! Onvoorstelbaar dat er mensen bestaan die zulke bergen beklimmen!
Vakanties gaan niet altijd over rozengeur en manenschijn. Want terwijl we onder een heerlijk pak dekens liggen weg te dromen gaat de wekker..... 4.30! Tijd om op te staan! In de polonaise nog een paar honderd meter de hoogte in naar het mooiste uitkijkpunt van de trek: PoonHill. Deze ongelooflijk mooie uitzichten maken het waard je warme bedje te verruilen voor een warme muts en trui. Daarna is het tijd voor de terugweg. Pas wanneer je de trappen weer naar beneden loopt, besef je hoe ver je die dagen ervoor omhoog bent gegaan. Een mager zonnetje, regen, en zelfs een flinke hagelbui komen voorbij. Ach, daar schijn je hard van te worden. Omdat we het wandelen inmiddels kunnen dromen besluiten we van de 5 daagse toch een 4 daagse te maken.
Nog een keer omkijken naar die grote witte reuzen, nog een keer de frisse lucht opsnuiven, nog een keer onze knieen en kuiten pijnigen met de vele trappen. En dit allemaal beloond onder een fel brandend zonnetje. En we hebben mooi weer een extra dagje gewonnen om andere plekken in het land te verkennen!
-
17 April 2015 - 12:04
Hellen Van Der Ent:
Ziet er allemaal weer heel mooi en leuk uit. Heel veel plezier, geniet ervan. -
17 April 2015 - 12:21
Atte En Marijke:
Doha, mooi verwoord. Een stad uit 1001 Arabische nachten. Als je het ziet groeien door de jaren vanuit een klein Arabisch dorpje met een vieze "souq" naar een nieuwe moderne stad, in nauwelijks 20 jaar wil je wel eens weten hoe het er uit ziet als het olie geld op is.... Ik heb nog nooit een Arabier zien werken. Het uitzicht op de Himalaya veranderd echter niet zo snel, geniet nog even van dit immense aanblik.
groetjes vanuit Valparaiso -
17 April 2015 - 12:21
Femke:
gaaf! Geniet van jullie trip! -
17 April 2015 - 12:37
Inge:
Wow wat geweldig en zo herkenbaar die trappen! Goed dat jullie toch een 4 daagse trekking er van hebben gemaakt! Heel veel plezier nog en hopelijk kunnen jullie nog die paraglide tocht maken :) -
17 April 2015 - 12:57
Lotte:
Super!!! Haha ik voel de spierpijn bijna weer als ik het verhaal lees ;)
Heel veel plezier nog daar! -
17 April 2015 - 13:24
Piet En Marian:
Hoi Patricia en Jorn
Wat een leuk geschreven verhaal! Het is daar echt genieten met al die mooie uitzichten op de bergen!
Ik begrijp dat het een taaie tocht was en ik denk dat jullie de nodige spierpijn in de kuiten hebben!
Geniet maar verder van de reis en wij wachten het volgende verslag af!
Liefs en knuffel van pa en ma -
17 April 2015 - 17:51
Okke:
Super Patries! Leuk om te lezen :) -
17 April 2015 - 21:15
Femke:
Heerlijk Patries, weer even daar door jouw verhaal. Geniet met volle teugen. En als je aan het eind nog een leuke trekking wilt doen is de Gosainkunde ook nog een aanrader! -
18 April 2015 - 07:53
Marjan:
Mooi verhaal en zo herkenbaar!!
Heerlijk genieten van alles wat op je op pad komt.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
