Vogelvrij en andere beestjes
Door: Patricia
Blijf op de hoogte en volg Patricia
23 April 2015 | Nepal, Kathmandu
Ondertussen raken we steeds meer gewend aan Nepal. We hadden al snel door dat het hebben van electriciteit hier echt geen zekerheid is. Zelden hebben we een land meegemaakt met zo veel powercuts. Gelukkig is de hotelkamer altijd verzekerd van een lampje die op de generator draait, je hoeft dus nooit helemaal in het donker te bivakkeren.
Ook het bussen-systeem is niet zoals we het van andere landen gewend zijn (behalve de rij-stijl). Normaal als je een kaartje koopt ben je er toch vrij zeker van dat er een stoel voor je gereserveerd is (als je een rit van 7 uur in het vooruitzicht hebt). Hier is het allemaal even anders.... Een overboeking is geen rariteit... Op tijd zijn is dus raadzaam, want het kan zomaar zijn dat iemand met hetzelfde ticket en stoelnummer als jou op komt draven. En dan eindig je zoals Jorn voorin bij de buschauffeur, op een klein bankje, met nog 10 andere Nepalezen...
Na een paar uurtjes bussen belanden we weer in een compleet andere wereld: Chitwan. Geen scootergeluiden maar olifantengetrompetter. Vlak na aankomst maken we nog even een wandeling langs de rivier, waar we toevallig gelijk een neushoorn treffen... Zo, nu kunnen we eigenlijk alweer gaan... Toch blijven we maar voor een paar daagjes relaxen met af en toe nog wat safari avonturen. Best een vreemd gevoel om tijdens een wandelsafari (met gids) op zoek te gaan naar de neushoorns. Gelukkig met het super handige advies dat als we aangevallen worden we 'gewoon' 2 meter hoog een boom in moeten klimmen. Op het gemak kijk ik om me heen, en besef dat ik geen boom zie waarbij ik het idee heb dat een 2 meter hoge klim me zou lukken... Misschien onder druk van een boze neushoorn die met 40km per uur op me af komt stormen... Soms ken je je eigen krachten niet toch?
Het einde van de vakantie komt in zicht en we hebben nog een paar mooie activiteiten verzonnen om de smog van Kathmandu wat te ontvluchten. We beginnen met een bezoek aan Pashupatinath. Nepal's meest belangrijke Hindu tempel. Normaal hebben we het altijd een beetje gehad met tempels tegen het einde van onze vakantie, maar deze is de uitzondering zeker waard! Voor menig Nepalees is dit namelijk DE plek om gecremeerd te worden aan de rand van de heilige Bagmati rivier. Deze rivier loopt uiteindelijk door tot de heilige Ganges rivier in India waar ze hetzelfde hygienische truukje uitvoeren. Deze business gaat 24/7 door, en zit vol met rituelen. Het geeft toch een beetje een gek gevoel om bij zo'n persoonlijk moment toe te kunnen kijken. Foto's maken is ook gewoon toegestaan...
Vlakbij deze locatie nog een bijzonder bezoekje vanuit verpleegkundig oogpunt: het locale verpleeghuis. Een leuk binnenpleintje met daaraan vast kleine 2 persoons kamers. De mentaal 'heldere' oudere deelt deze kamer met de mentaal 'minder heldere' oudere. En zo helpen ze elkaar de dag door. Binnen op het plein zit menig bejaarde met een tevreden glimlach op zijn gezicht van het zonnetje te genieten, een liedje te zingen, of verward om zich heen te kijken. Iedereen lijkt tevreden in ieder geval. Het enige waar je wel echt van staat te kijken is dat de mensen hier gemiddeld begin 60 zijn die hier zitten, en er echt al heel oud en uitgeleefd uitzien. Dan besef je pas hoe de gemiddelde levensverwachting van 66 jaar hier hopeloos achter loopt op de levensverwachting die wij in Nederland hebben.
Ons volgende bezoekje is Bhaktapur. Met zijn mooie oude centrum is het een beetje waar we op gehoopt hadden toen we het oude centrum van Kathmandu bezochten. Mooie smalle straatjes waar je lekker doorheen kan dwalen. Met 1 wel heel opvallend detail: heel veel mensen lopen rond met een geitenkop trots op een dienblad gepresenteerd en mooi opgedekt. Sterker nog, we kunnen op een gegeven moment geen straat meer inlopen zonder dat iemand druk met een geit bezig is; varierend van het lichaam verbranden, de organen wassen, de kop eraf hakken, of weer met die mooi opgedekte schaal rondlopen. We vragen ons dan ook af of het nationale ' offer de geit dag' is? Af en toe zie je een geit tegenstribbelend achter zijn baasje aanlopen, alsof hij weet wat er komen gaat....
Een wel heel bijzondere en lugubere afsluiting van een divers land! Tot de volgende keer!
-
23 April 2015 - 16:14
Brigitte & Richard:
Weer zo'n schitterend verhaal. Smeuïg verwoord een plezier om te lezen.
Jorn op het bankje bij de bestuurder jij achterin.
Kijken of je er een boom in de omgeving is om te kunnen vluchten bij naderend gevaar.
Geitekop op een dienblad mooi opgemaakt.
Geweldig geniet en kom gezond terug.
Dikke kus en knuf
Brigitte & Richard
-
23 April 2015 - 20:13
Muilenburg:
Ha..ha...wat een leuk verhaal. Ik heb wel zitten lachen.
Reizen met de bus is wel effe anders dan een huur auto!
Geniet nog van jullie laatste dag. Nog een goede reis en tot zaterdag!
Kus ma en pa en Snuffel! -
23 April 2015 - 21:50
Nynke:
Ik mis het verhaal van klim in de boom! Energy is a choice and with energy you can reach every goal...of hadden jullie even geen energie ;).
Geniet van de laatste dagen! -
23 April 2015 - 21:50
Nynke:
Ik mis het verhaal van klim in de boom! Energy is a choice and with energy you can reach every goal...of hadden jullie even geen energie ;).
Geniet van de laatste dagen! -
24 April 2015 - 00:43
Atte En Marijke:
Tsjonge-jonge, beide beentjes x2 in de lucht! Mooi verhaal, mooie indrukken. Alvast een goed afscheid van Nepal en een "save flight back home". Tot over een week...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley