Koning Pinterman
Blijf op de hoogte en volg Patricia
02 December 2016 | Guatemala, Antigua
Excuses voor de spelfouten, engelse spelling controle en een gaar toetsenbord helpen niet mee…. Hopelijk krijg ik de foto’s online met deze fantastische internet voorzieningen ☺. Here we go….
Ik vraag me wel eens af of je favoriete continent om op reis te gaan het continent is waar je eerste ‘ grote’ reis ooit begon… Voor mij was dat Mexico 2007, inmiddels alweer dik 9 jaar geleden. Nog niet vermoedend dat dit het startsein zou zijn voor alle fantastische reizen die de jaren erna zouden volgen. Voor mij is Latijns Amerika in ieder geval nog steeds de grote favoriet. En dat komt goed uit, want we zijn in Guatemala!
We komen ‘s avonds laat aan in Guatemala city en nemen gelijk een taxi naar het stadje Antigua. Omdat we in het donker aankomen is het een verassing de volgende ochtend hoe de omgeving eruit gaat zien. En dat is een fijne verassing!
Dat de Spanjaarden eeuwen geleden vele delen van Latijns Amerika bezet hebben is niet heel positief natuurlijk, maar wat ze in veel plaatsen aan koloniale steden hebben achter gelaten is wel fantastisch mooi! Prachtige kleurrijke gebouwen, alles goed onderhouden en schoon, hier en daar salsa muziek uit de speakers, traditioneel geklede vrouwen die hun handwerk verkopen, fruit wat uit de achterbak van de pick-up verkocht wordt. En bewoners, zowel jong als oud, die in de middag op het centrale plein samen komen. Dit is het straatbeeld van Antigua en waarom ik zo gek ben op het Latijns Amerikaanse en hier o zo graag altijd terug kom als trouwe bezoeker en groot fan.
Omgeven door groene heuvels en het uitzicht op verschillende vulkanen maakt het dat je hier op een dakterras kan gaan zitten, en je er genoeg aan hebt om niets meer te doen dan om je heen te kijken en te genieten. Toch zijn we niet voor niks gekomen natuurlijk. Om 6 uur ‘ s morgens staan we alweer voor de deur om ons door een busje op te laten pikken om naar de Pocaya vulkaan te gaan. Het vroege tijdstip is geen enkel probleem aangezien onze biologische klok zich nog in de Europese tijdzone bevindt. De ‘hike’ op zichzelf blijkt een waar lachtertje te zijn. Zo’n makkelijke klim hebben we zelden gehad! Wel worden we getrakteerd op fantastische uitzichten, oude lava velden en marsh mallows roosteren op een stokje aan de voet van de vulkaan.
Het begint ons steeds meer op te vallen dat Antigua irrealistisch overkomt bij het beeld wat we van Guatemala verwacht hadden. Mooie opgeknapte huizen, geen afval op straat, hippe lunch tentjes met verse smoothies met goji bessen, we zien zelfs een Porsche en een Hummer voorbij komen. Ondanks dat het laag seizoen is en er op het moment niet bijzonder veel toeristen zijn, is het duidelijk dat het geld hier goed kan rollen.
Onze volgende bestemming is San Pedro. Relatief dichtbij, maar in een land vol heuvels en vulkanen toch al snel wat verder weg. Het is even zoeken naar het hotel al lopend in de brandende zon met de zweetdruppels op je voorhoofd. Dit zijn de momenten waarop je extra blij bent dat je maar 13,5 kilo aan bagage op de weegschaal op Schiphol zag staan. Een tikkeltje gaar maar voldaan kijken we vanaf het terras van het hotel uit over het meer, onder het genot van een ijskoud drankje. San Pedro ligt namelijk aan Lago Atitlan, met zo’n 8x18km groot een aardig plasje water. Een heerlijke plaats in een prachtige omgeving. De kuiten zijn weer aardig getraind met het bezoeken van wat uitzicht punten op de San Pedro vulkaan. Een beetje beweging is altijd fijn!
Toevallig raken we bij de uitgang met iemand aan de praat die hier vandaan komt en hij verteld ons over ‘Maximon’. Een soort religieus persoon die vereerd wordt met onder andere bier en sigaren… Onze interesse is gewekt! We nemen een bootje naar het dorpje Santiago Atitlan waar deze heilige zich zou bevinden. Waar precies dat weten we niet, in ieder geval de heuvel op en de woonwijk in is, daar kunnen we het wel verder vragen… een doolhof van smalle straatjes en steegjes, het is best lastig zoeken als je niet precies weet wat je zoekt….
Een kerk? Een gebouw? Na heel vaak de weg vragen komen we via een steegje, half iemands tuin door, op een klein pleintje voor een huisje. En wat we daar aantreffen hadden we nooit kunnen bedenken! In ieder geval zeker het huis van Maximon! Wat moet je je daarbij voorstellen? Veel bloemen, kitsche kerstverlichting, harde live muziek met een hele band erbij, en liter flessen bier. Het is net of we een scene van de regisseur Tarontino zijn ingestapt. In de hoek ligt een oude man te slapen met zijn zonnebril half vallend van zijn neus, vast al te veel biertjes gehad… Wie Maximon precies is blijft een vaag verhaal, een soort maya religie gemixt met katholieke invloeden, uiteraard niet door de katholieke kerk erkent. Mensen komen langs en ruilen drank, sigaren en geld in voor gezondheid, advies en liefde.
Wij doneren 2 liter flessen bier en er volgt een uitgebreid bedank gebed door een van de ‘ huisbewakers’ van Maximon. Vervolgens worden ook wij zelf uitgebreid gezegend. Hij moet wel regelmatig tijdens het gebed onze naam opnieuw vragen, zou het de drank zijn? In ieder geval kunnen wij nu rekenen op een veilige reis en geluk in de liefde, onder toeziend oog van Maximon himself. Ik kijk om me heen naar wat er gebeurd en naar waar we zijn, dit is toch wel net zo bijzonder als dat het raar is om hier te zijn. Deze mensen die bezeten lijken te zijn van het geloof, of is het hun liefde voor drank en sigaretten? Baat het niet dan schaadt het niet gaat hier in ieder geval duidelijk niet op.
Ik vraag me wel eens af of je favoriete continent om op reis te gaan het continent is waar je eerste ‘ grote’ reis ooit begon… Voor mij was dat Mexico 2007, inmiddels alweer dik 9 jaar geleden. Nog niet vermoedend dat dit het startsein zou zijn voor alle fantastische reizen die de jaren erna zouden volgen. Voor mij is Latijns Amerika in ieder geval nog steeds de grote favoriet. En dat komt goed uit, want we zijn in Guatemala!
We komen ‘s avonds laat aan in Guatemala city en nemen gelijk een taxi naar het stadje Antigua. Omdat we in het donker aankomen is het een verassing de volgende ochtend hoe de omgeving eruit gaat zien. En dat is een fijne verassing!
Dat de Spanjaarden eeuwen geleden vele delen van Latijns Amerika bezet hebben is niet heel positief natuurlijk, maar wat ze in veel plaatsen aan koloniale steden hebben achter gelaten is wel fantastisch mooi! Prachtige kleurrijke gebouwen, alles goed onderhouden en schoon, hier en daar salsa muziek uit de speakers, traditioneel geklede vrouwen die hun handwerk verkopen, fruit wat uit de achterbak van de pick-up verkocht wordt. En bewoners, zowel jong als oud, die in de middag op het centrale plein samen komen. Dit is het straatbeeld van Antigua en waarom ik zo gek ben op het Latijns Amerikaanse en hier o zo graag altijd terug kom als trouwe bezoeker en groot fan.
Omgeven door groene heuvels en het uitzicht op verschillende vulkanen maakt het dat je hier op een dakterras kan gaan zitten, en je er genoeg aan hebt om niets meer te doen dan om je heen te kijken en te genieten. Toch zijn we niet voor niks gekomen natuurlijk. Om 6 uur ‘ s morgens staan we alweer voor de deur om ons door een busje op te laten pikken om naar de Pocaya vulkaan te gaan. Het vroege tijdstip is geen enkel probleem aangezien onze biologische klok zich nog in de Europese tijdzone bevindt. De ‘hike’ op zichzelf blijkt een waar lachtertje te zijn. Zo’n makkelijke klim hebben we zelden gehad! Wel worden we getrakteerd op fantastische uitzichten, oude lava velden en marsh mallows roosteren op een stokje aan de voet van de vulkaan.
Het begint ons steeds meer op te vallen dat Antigua irrealistisch overkomt bij het beeld wat we van Guatemala verwacht hadden. Mooie opgeknapte huizen, geen afval op straat, hippe lunch tentjes met verse smoothies met goji bessen, we zien zelfs een Porsche en een Hummer voorbij komen. Ondanks dat het laag seizoen is en er op het moment niet bijzonder veel toeristen zijn, is het duidelijk dat het geld hier goed kan rollen.
Onze volgende bestemming is San Pedro. Relatief dichtbij, maar in een land vol heuvels en vulkanen toch al snel wat verder weg. Het is even zoeken naar het hotel al lopend in de brandende zon met de zweetdruppels op je voorhoofd. Dit zijn de momenten waarop je extra blij bent dat je maar 13,5 kilo aan bagage op de weegschaal op Schiphol zag staan. Een tikkeltje gaar maar voldaan kijken we vanaf het terras van het hotel uit over het meer, onder het genot van een ijskoud drankje. San Pedro ligt namelijk aan Lago Atitlan, met zo’n 8x18km groot een aardig plasje water. Een heerlijke plaats in een prachtige omgeving. De kuiten zijn weer aardig getraind met het bezoeken van wat uitzicht punten op de San Pedro vulkaan. Een beetje beweging is altijd fijn!
Toevallig raken we bij de uitgang met iemand aan de praat die hier vandaan komt en hij verteld ons over ‘Maximon’. Een soort religieus persoon die vereerd wordt met onder andere bier en sigaren… Onze interesse is gewekt! We nemen een bootje naar het dorpje Santiago Atitlan waar deze heilige zich zou bevinden. Waar precies dat weten we niet, in ieder geval de heuvel op en de woonwijk in is, daar kunnen we het wel verder vragen… een doolhof van smalle straatjes en steegjes, het is best lastig zoeken als je niet precies weet wat je zoekt….
Een kerk? Een gebouw? Na heel vaak de weg vragen komen we via een steegje, half iemands tuin door, op een klein pleintje voor een huisje. En wat we daar aantreffen hadden we nooit kunnen bedenken! In ieder geval zeker het huis van Maximon! Wat moet je je daarbij voorstellen? Veel bloemen, kitsche kerstverlichting, harde live muziek met een hele band erbij, en liter flessen bier. Het is net of we een scene van de regisseur Tarontino zijn ingestapt. In de hoek ligt een oude man te slapen met zijn zonnebril half vallend van zijn neus, vast al te veel biertjes gehad… Wie Maximon precies is blijft een vaag verhaal, een soort maya religie gemixt met katholieke invloeden, uiteraard niet door de katholieke kerk erkent. Mensen komen langs en ruilen drank, sigaren en geld in voor gezondheid, advies en liefde.
Wij doneren 2 liter flessen bier en er volgt een uitgebreid bedank gebed door een van de ‘ huisbewakers’ van Maximon. Vervolgens worden ook wij zelf uitgebreid gezegend. Hij moet wel regelmatig tijdens het gebed onze naam opnieuw vragen, zou het de drank zijn? In ieder geval kunnen wij nu rekenen op een veilige reis en geluk in de liefde, onder toeziend oog van Maximon himself. Ik kijk om me heen naar wat er gebeurd en naar waar we zijn, dit is toch wel net zo bijzonder als dat het raar is om hier te zijn. Deze mensen die bezeten lijken te zijn van het geloof, of is het hun liefde voor drank en sigaretten? Baat het niet dan schaadt het niet gaat hier in ieder geval duidelijk niet op.
-
02 December 2016 - 03:54
Patricia Van Der Schaaf:
Problemen met de foto's. .. morgen nieuwe stad dus nieuwe rondes nieuwe kansen. .. -
02 December 2016 - 06:45
Jolijn:
Leuk zomers leesvoer voor in een winterse nachtdienst, jammer van de foto's. maar ik kan me er al helemaal een beeld bij vormen als ik jullie verhaal lees!
Adios amigos!
X -
02 December 2016 - 07:37
Jeanne En Willem:
Weer bedankt voor jullie mooi reisverslag. De tocht naar Maximon is weer eens iets anders dan zoeken naar Pokamons :-) Heel veel plezier en veel avontuurgewenst. -
02 December 2016 - 09:12
Ma En Pa:
Hallo Patricia en Jorn
leuk verslag en al heel wat beleefd in een paar dagen tijd. Geniet maar lekker van de reis.
Van die foto's komt wel goed.
Liefs van ons -
02 December 2016 - 16:38
Ria Geysen:
Ziet er weer prachtig uit! Geniet ervan! -
02 December 2016 - 17:16
Eric Verhaak:
Wat een leuk verhaal en wat een avontuur weer! Ben voorlopig ook tevreden met de foto's, veel plezier daar!
-
02 December 2016 - 18:29
Nelleke:
Mexico was ooit de perfecte start.
Sweet memories.
Wacht op vlgd verslag -
03 December 2016 - 10:19
Lotte:
Mooie gebeurtenissen weer!! Misschien de traditie thuis voortzetten -
04 December 2016 - 13:23
Brigitte & Richard:
Heel leuk geschreven alsof wij dat zelf meemaken en mooie foto's
geniet we kijken uit naar het volgende verslag
vanuit een koud Raamsdonksveer met temperatuur van -2 graden in de nacht maar wel een heerlijk zonnetje overdag
liefs
Brigitte & Richard
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
