Mooi rood verbrand is niet lelijk!

Pakweg een maand geleden was ik in de veronderstelling op dit exacte moment in Cuba te zitten. Witte stranden, wuivende palmbomen, exotische eilandjes... Na enige flexibiliteit en een blik op de wereldkaart kan ik om me heenkijken en bevestigen dat het met die stranden, palmbomen en eilandjes wel goed zit. Alleen bevinden we ons om precies te zijn zo'n 17.600 kilometer verderop, in Indonesie. Dat mag dus bijna letterlijk "aan de andere kant van de wereld" genoemd worden. Maar een failliete vliegtuigmaatschappij mag de pret niet drukken natuurlijk! Vamos!

Na een flinke reis met overstappen en meer dan 15 uur aan vluchten zetten we voet op ons startpunt: Bali. Tijd voor vakantie! De eerste dagen brengen we vooral erg veel slapend door, ik weet zelfs in een restaurantje nog moe van de jetlag een powernapje te doen. Nieuwe banen en volle agenda's blijken stiekem toch wat energie te vreten. Maar luieren in de schaduw van een palmboom, bij een gemiddelde temperatuur van 30 graden, is nooit vervelend natuurlijk. Actieve uurtjes brengen we door op de scooter. Scheurend en op de bonnefoie cruisen we door de binnenlanden van het prachtig groene bali. Hier en daar de weg vragend aan de super behulpzame en aardige Indonesische bevolking, en hun ontzettend veel plezier bezorgen omdat we weer eens compleet de tegenovergestelde richting ingeslagen zijn. Eindeloze rijstvelden en ontelbaar veel hindoeistische tempels. Bali mag gezien worden! Een fijne afwisseling met onze strandplaats Kuta waar we ondertussen verblijven. Kuta is voor Australiers wat Chersonisos is voor Nederlanders. Zuipen, feesten, beesten... Gelukkig heeft het naast veel nachtclubs, die menigeen wel bekend zal zijn door een aantal aanslagen een paar jaar geleden, veel leuke barretjes en restaurantjes en zeker zijn charme! Prima om de eerste dagen te aklimatiseren.

Bali was een toffe start, en hopelijk kunnen we er aan het eind nog wat daagjes gaan doorbrengen.
Bali bracht ook nu al het meest hilarische hoogtepunt van 2012. Ik zal heel mijn leven kunnen blijven nagenieten van de blik in Jorn's ogen toen hij achterna gezeten werd door een op het eerste gezicht niet zo'n agressieve aap als hij werkelijk was. De fractie van een seconde waarin een rustig voorbij wandelende aap in diezelfde tel kan veranderen in een angstaanjagend kwaadaardig mondster die stoer zijn scherpe tanden toont en sissende niet zo aardige geluiden maakt. De aap neemt een aanloop en rent in volle vaart op hem af. Ik heb Jorn nog nooit zo hard zien sprinten!

Na wat daagjes Bali is het natuurlijk tijd om van eilandje te hoppen, 2 uurtjes met 1000 pk speedboten verder, komen we aan op de Gili eilanden en worden we afgedropt op het eilandje Gili Trawangan. Een eiland vol met potentie om binnen een paar jaar een bekende partyspot binnen Azie te worden. Alle ingredienten zijn aanwezig. Nog een paar jaartjes en de lonely planet zal meer dan die ene pagina kunnen vullen over dit paradijsje waar nu nog geen politie bestaat en gemotoriseerde voertuigen uit den boze zijn. Met mankracht en paard & wagen wordt er hard gewerkt om er een vakantieoord van te maken. Wat dat betreft zijn we nog net op tijd! De Gilis valt onder wat ik noem 'mijn natuurlijke habitat'. Het einde van het regenseizoen is nog even voelbaar, maar na regen komt zonneschijn natuurlijk. De slippertjes kunnen thuisgelaten worden met alle zandpaadjes. Het is schoon, het is tropisch, er is zee en strand, en het is warm en zonnig. Verder valt er niks te wensen toch?

De core business op Gili is toch wel het duiken. Met een eigen private divemaster aan mijn zijde kan ik natuurlijk niet achterblijven: tijd om na al die jaren dat ik het al in mijn hoofd heb nu echt van het strand af te komen en aan de padi open water diver te beginnen. Na duik 1 ben ik verre van enthousiast, en er volledig van overtuigd dat het toch echt niet mijn ding is. Een beetje vissen kijken, wat is daar nou aan? Gelukkig weet ik het na enige peptalk van meerdere kanten toch nog een kans te geven. En ik moet toegeven, ik zie de kans dat ik het toch best leuk kan vinden. We blubben nog een paar daagjes door ... blub blub blub...