Too cool for school
Door: Patricia
Blijf op de hoogte en volg Patricia
11 April 2011 | Nicaragua, León
Om 7 uur 's morgens gaat de wekker.... Nog even snel mijn huiswerk maken, nog even een ijskoffie halen bij mijn vaste tentje, en dan op naar school! Ik ben blij dat ik maar 4 uur Spaans per dag heb gekozen, want omdat ik prive les heb, en de hele ochtend non-stop aan het praten ben, loopt mijn hoofd 's middags al over van het vele nadenken onder deze erg warme omstandigheden. Het Spaans heeft echt meer uitzonderingen dan regels; dus hoe verder je komt, hoe minder logisch het is. Gelukkig vliegen de lesdagen voorbij.
Toch zal ik mijn schoolweek niet afmaken. Na al bijna een week op dezelfde plek te zitten gaat de travel-bug wel heel erg kriebelen om weer gewoon op pad te zijn. Vooral als ik hoor over een hostel gemaakt van boomhutten, aan de nabij gelegen Mombacho vulkaan, kan ik niet wachten om daar zo snel mogelijk te zijn. Een kinderlijke berg energie en enthousiasme komt opborrelen bij het idee een paar nachtjes in een boomhut te kunnen slapen! Het gevoel van "Ik kan niet wachten!!!" overheerst. Dus het is tijd om te spijbelen en op avontuur te gaan!
De Treehouses blijken echt nog boven de hoge verwachting te zijn. Ver van het besef dat er ergens op de wereld mensen oorlog voeren, ongelukkig zijn of klagen. Want dit plekje hier is puur geluk! Slapen in een hangmat onder een heldere sterrenhemel. Pizza's bakken in een echte steenoven bij ondergaande zon. Een biertje hier, een biertje daar. En last but not least: poepen in de zon! Want wie wil dat nou niet?
Om me heen hoor ik dierengeluiden die ik niet precies kan plaatsen. Het begroeide landschap is erg droog, en je kan duidelijk zien dat deze bomen naar het regenseizoen verlangen. Hoewel ik vaker in een hangmat de nacht heb doorgebracht blijkt het deze keer toch nog een beproeving te zijn. Eigenlijk is die mooie sterrenhemel het enige romantische aan de hele situatie. Want was het in Granada ontzettend warm, ook gedurende de nacht. Hier aan de vulkaan Mombacho is het echt stervenkoud! Met 'maar' 20 graden bij nacht slaap ik onder een dikke deken, en nog lig ik te rillen. Raar hoe snel je lichaam zich instelt op klimaatwisselingen.
De volgende bestemming is de studentenstad Leon. Leon is een heerlijke stad. Waar Granada hier en daar wat fake kan zijn, komt Leon veel meer 'puur' over. Een bruisende stad vol met temperament. Vanaf het dak van de kathedraal van deze stad, een van de grootste van Latijns-amerika, is pas goed te zien wat voor grote tijdbom Nicaragua eigenlijk is. Want ook Leon is omringd door vulkanen. Als hier de bom barst, dan heb je de poppen pas echt aan het dansen! Na alle grote natuurrampen in de wereld van de afgelopen jaren vraag ik me af wat dit land nog te wachten staat...
Je hoeft niet gek te zijn om met 80 km per uur van een vulkaan af te glijden, op een beschaafd houten plankje, die je net in de zinderende hitte tijdens een klim van een uur vakkundig naar boven hebt gesjouwd, gehuld in een charmante outfit die meer aan een gevangenis-overal doet denken... maar het helpt wel! Want een aantal jaar geleden is hier een nieuwe sport ontstaan: vulkaan-boarden. Dit vanaf de Cerro Negro, een nog jonge en erg actieve vulkaan. Vanaf 1850 is er 20 keer een eruptie geweest, met de laatste in 1999. In de buurt van de krater kan je niet op de grond zitten zo veel warmte geeft het gesteente nog af. Als ik vanaf de top naar beneden kijk vraag ik me sterk af hoe hier ooit naar beneden te moeten! Het snelheidsrecord van het hostel ligt op 87 km per uur, te gek voor woorden, nota bene door een meisje! Ik doe het toch wat rustiger aan aangezien ik al 2 mensen met een gebroken enkel rond heb zien lopen. Moe en voldaan, en vooral van top tot teen onder het as en stof duik ik na een van de beste douches ooit m'n hangmatje in!
Toch zal ik mijn schoolweek niet afmaken. Na al bijna een week op dezelfde plek te zitten gaat de travel-bug wel heel erg kriebelen om weer gewoon op pad te zijn. Vooral als ik hoor over een hostel gemaakt van boomhutten, aan de nabij gelegen Mombacho vulkaan, kan ik niet wachten om daar zo snel mogelijk te zijn. Een kinderlijke berg energie en enthousiasme komt opborrelen bij het idee een paar nachtjes in een boomhut te kunnen slapen! Het gevoel van "Ik kan niet wachten!!!" overheerst. Dus het is tijd om te spijbelen en op avontuur te gaan!
De Treehouses blijken echt nog boven de hoge verwachting te zijn. Ver van het besef dat er ergens op de wereld mensen oorlog voeren, ongelukkig zijn of klagen. Want dit plekje hier is puur geluk! Slapen in een hangmat onder een heldere sterrenhemel. Pizza's bakken in een echte steenoven bij ondergaande zon. Een biertje hier, een biertje daar. En last but not least: poepen in de zon! Want wie wil dat nou niet?
Om me heen hoor ik dierengeluiden die ik niet precies kan plaatsen. Het begroeide landschap is erg droog, en je kan duidelijk zien dat deze bomen naar het regenseizoen verlangen. Hoewel ik vaker in een hangmat de nacht heb doorgebracht blijkt het deze keer toch nog een beproeving te zijn. Eigenlijk is die mooie sterrenhemel het enige romantische aan de hele situatie. Want was het in Granada ontzettend warm, ook gedurende de nacht. Hier aan de vulkaan Mombacho is het echt stervenkoud! Met 'maar' 20 graden bij nacht slaap ik onder een dikke deken, en nog lig ik te rillen. Raar hoe snel je lichaam zich instelt op klimaatwisselingen.
De volgende bestemming is de studentenstad Leon. Leon is een heerlijke stad. Waar Granada hier en daar wat fake kan zijn, komt Leon veel meer 'puur' over. Een bruisende stad vol met temperament. Vanaf het dak van de kathedraal van deze stad, een van de grootste van Latijns-amerika, is pas goed te zien wat voor grote tijdbom Nicaragua eigenlijk is. Want ook Leon is omringd door vulkanen. Als hier de bom barst, dan heb je de poppen pas echt aan het dansen! Na alle grote natuurrampen in de wereld van de afgelopen jaren vraag ik me af wat dit land nog te wachten staat...
Je hoeft niet gek te zijn om met 80 km per uur van een vulkaan af te glijden, op een beschaafd houten plankje, die je net in de zinderende hitte tijdens een klim van een uur vakkundig naar boven hebt gesjouwd, gehuld in een charmante outfit die meer aan een gevangenis-overal doet denken... maar het helpt wel! Want een aantal jaar geleden is hier een nieuwe sport ontstaan: vulkaan-boarden. Dit vanaf de Cerro Negro, een nog jonge en erg actieve vulkaan. Vanaf 1850 is er 20 keer een eruptie geweest, met de laatste in 1999. In de buurt van de krater kan je niet op de grond zitten zo veel warmte geeft het gesteente nog af. Als ik vanaf de top naar beneden kijk vraag ik me sterk af hoe hier ooit naar beneden te moeten! Het snelheidsrecord van het hostel ligt op 87 km per uur, te gek voor woorden, nota bene door een meisje! Ik doe het toch wat rustiger aan aangezien ik al 2 mensen met een gebroken enkel rond heb zien lopen. Moe en voldaan, en vooral van top tot teen onder het as en stof duik ik na een van de beste douches ooit m'n hangmatje in!
-
11 April 2011 - 02:15
Suus:
In 1 woord: WAUW!!!!!!!
Ik kom thuis van een dansje en een biertje (helaas zonder jou) en ik denk ik check vlug nog even facebook. Geen spijt want Patries heeft weer een schitterend verslag gedropt! Super gaaf en je foto;s erbij maken het verhaal nog waanzinniger!
Hoewel wij hier in het verre Nederland al blij zijn dat de zon een weekje schijnt, kom jij daar ook zeker niets te kort zie ik. Dat is wel een fijn idee!
Geniet er nog lekker van meid. En ik kom heel graag snel al je foto's en verhalen zien en horen als je weer terug bent. Onder het genot van een lekker koud biertje :)
Liefs en een dikke kus! -
11 April 2011 - 04:37
Lisan:
Chickkk!! Jajaja dat ziet er weeer al verdomd goed uit!7 top story!! Weer zoals altijd genieten he!! Enjoy nog even!! Xc -
11 April 2011 - 08:55
Josien:
de jaloerse gedachte schieten al door mijn hoofd, 'too cool for school', poepen in de zon en boarden vanaf een giga vulkaan. helaas roept een ander stemmetje in mijn hoofd dat ik mijn plichten m.b.t. mijn scriptie toch eens moet gaan voldoen. Balen, maar goed om te horen dat je weer zo veel beleeft en het goed hebt daar!! ik lees je verhalen bijna als fictie, zo leuk kan je vertellen! hihi
hoe gaat het verder met je spaans? ben benieuwd!
geniet er nog van en tot snel!!!!! veel liefs! Josien -
11 April 2011 - 09:23
Sandra:
Hey collega! Wat gaaf weer om te lezen allemaal zeg, ben zwaar jaloers!
Geniet maar lekker, maar dat doe je vast!
X Sandra -
11 April 2011 - 10:26
Aukje:
Geweldig weer meid!!! blijf lekker genieten! Hasta di pasta xx Auk -
11 April 2011 - 13:38
Anne Vs:
Fijn he..... chevere zoals ze hier in caracas zeggen!! Zin om je weer te zien meid! XX -
11 April 2011 - 15:37
Suzanne:
Haaa chick! Hoe jaloers maak jij ons hier zeg! Damn.. mooie avonturen maak je weer mee! En je vertelt het echt megaleuk! Geniet nog lekker he! Ben benieuwd naar je volgende avonturen haha! xx -
12 April 2011 - 00:34
Marit:
Chica!!!
Wat een geweldige verhalen weer! Prima leesvoer om in m'n nachtdienst te lezen. Mis de dienstrondes naar 41 wel hoor ;) Geniet ervan meid! Tot snel weer. Xx -
12 April 2011 - 07:28
Joëlle:
Mijn heldin! Echt SUPER VET gewoon!!!
X -
12 April 2011 - 17:15
Bianca :
hey patricia
je bent weer geweldig bezig hoor wat een dingen doe je top
krijg er zelf ook zin in om te gaan doen hahaa
misschien in brazil wie weet
er zitten ook een paar mooie foto's bij zoals de zon op die berg
groetjes en veel plezier nog bianca xxx -
12 April 2011 - 21:27
Jeanne & Willem:
Het is weer een mooie en leuke avontuurlijke belevenis, blijf genieten want voor je er erg in hebt is het weer voorbij. Dank voor de plezante reisverslagen en de hele mooie foto's.
Veel plezier nog -
13 April 2011 - 10:38
Nikki:
He Patricia,
geweldig daar zo te lezen! Je haalt me wel over om nu ook echt naar nicaragua te gaan volgend jaar! Ondanks alle verhalen van vulkanen. Maar even hopen dat ze langer dan een jaar wachten om uit te barsten!
Geniet er nog van en tot over n paar weekjes!
Groetjes -
13 April 2011 - 15:34
Bandana:
haha dit keer beter de berg af dan helemaal in je eentje omhoog ;) ziet er weer prima uit! xxx -
20 April 2011 - 21:51
Hymke:
hmm poepen in de zon.. tot vijf uur staat de zon nog op de achertuin ;) en daarna kunnen we naar voren... of zou dat dan WEL slecht zijn voor het straatbeeld?
Maar verder wat een heel verhaal patries. Zo geniet ik ook een stukje mee :)!
kusss
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
