Oude liefde roest niet.
Door: Patricia
Blijf op de hoogte en volg Patricia
19 April 2011 | Panama, Bocas del Toro
Niet iedereen heeft vertrouwen in 'liefde op het eerste gezicht'. Ik wel. Van sommige mensen weet ik zeker dat ik over een aantal jaren samen met deze of gene voor het altaar het ja-woord uit zal spreken, helaas blijkt deze liefde niet altijd wederzijds te zijn. En je leeft weer verder.... Met plaatsen is dit gelukkig wat makkelijker. Je voelt je ergens thuis, fijn, vertrouwd. Je verveelt je geen moment, en je weet dat je hier altijd gelukkig kan zijn. Paradijselijke dagen vliegen voorbij met een tevreden glimlach op je gezicht, het is goed zo... En zoals dat voor Breda geld, zo is dat ook voor de grote plek in mijn hart dat voor Panama bestemd is. Want op Panama kan ik altijd rekenen, mijn liefde voor dit gebied krijg ik onvoorwaardelijk terug van het land, de mensen, de natuur, de omgeving. Oude liefde roest niet...
Terug naar Panama dus, terug naar een plekje 'thuis'. Echt waar?!... Echt waar! Een flinke afstand moet eerst overbrugd worden om hier te komen. Vanaf de middle of nowhere van Isla Ometepe naar buurland Costa Rica. Een tripje Costa Rica doorkruisen om de grensovergang te bereiken met een tussenstop in het surfersdorpje Puerto Viejo. Even twijfel ik nog of ik hier ook wat blijf hangen, maar het gras is toch echt groener bij de buren! Weer loop ik die brug over die de grensovergang vormt, en waar af en toe een plank in ontbreekt, die Panama met buurland Costa Rica verbind. Nog een klein stukje bussen door het chiquita-bananenlandschap, de boot pakken aan de bekende steiger in Almirante. En dan op naar Bocas natuurlijk, de eilandengroep die ik ondertussen op mijn duimpje ken! De adrenaline stroomt zo hard als de PK van de motor door mijn lichaam. Ik heb er meer dan een jaar op moeten wachten, maar ik ben er weer! Mijn 3e bezoek aan Panama... het moet niet gekker worden! De onvatbare onrust waar ik vanaf januari alweer mee rondloop verdwijnt zo buitengewoon mooi als sneeuw voor de zon wanneer de eerste eilanden in zicht komen. Op naar Isla Carenero! Immer gerade aus! De rest van de wereld bestaat niet meer, doet er niet meer toe, ik ben weer op m'n stekkie in dromenland :D. Gewoon lekker ouderwets het bestaand van de rest van de wereld negeren en ontkennen. Bocas it is! Geen kranten, geen TV, niet altijd stroom, niet altijd water, zandvlooien, mangroves, af en toe een tropisch buitje, zandpaadjes, kreeften voor een dollar per stuk, fantastische mensen, een mooi egaal bruin kleurtje... kon het maar altijd zo zijn! Welkom thuis :). Qua avonturen moet ik jullie verder echt teleurstellen.... what happens in Bocas, stays in Bocas!
Terug naar Panama dus, terug naar een plekje 'thuis'. Echt waar?!... Echt waar! Een flinke afstand moet eerst overbrugd worden om hier te komen. Vanaf de middle of nowhere van Isla Ometepe naar buurland Costa Rica. Een tripje Costa Rica doorkruisen om de grensovergang te bereiken met een tussenstop in het surfersdorpje Puerto Viejo. Even twijfel ik nog of ik hier ook wat blijf hangen, maar het gras is toch echt groener bij de buren! Weer loop ik die brug over die de grensovergang vormt, en waar af en toe een plank in ontbreekt, die Panama met buurland Costa Rica verbind. Nog een klein stukje bussen door het chiquita-bananenlandschap, de boot pakken aan de bekende steiger in Almirante. En dan op naar Bocas natuurlijk, de eilandengroep die ik ondertussen op mijn duimpje ken! De adrenaline stroomt zo hard als de PK van de motor door mijn lichaam. Ik heb er meer dan een jaar op moeten wachten, maar ik ben er weer! Mijn 3e bezoek aan Panama... het moet niet gekker worden! De onvatbare onrust waar ik vanaf januari alweer mee rondloop verdwijnt zo buitengewoon mooi als sneeuw voor de zon wanneer de eerste eilanden in zicht komen. Op naar Isla Carenero! Immer gerade aus! De rest van de wereld bestaat niet meer, doet er niet meer toe, ik ben weer op m'n stekkie in dromenland :D. Gewoon lekker ouderwets het bestaand van de rest van de wereld negeren en ontkennen. Bocas it is! Geen kranten, geen TV, niet altijd stroom, niet altijd water, zandvlooien, mangroves, af en toe een tropisch buitje, zandpaadjes, kreeften voor een dollar per stuk, fantastische mensen, een mooi egaal bruin kleurtje... kon het maar altijd zo zijn! Welkom thuis :). Qua avonturen moet ik jullie verder echt teleurstellen.... what happens in Bocas, stays in Bocas!
-
19 April 2011 - 17:22
Ppic!!!:
Ahhh de wereld der wonderen voor jou!! Volgens mij als jij 6x per jaar naar panama verhuisd vind je het nog geweldig!;) Geniet maar lekker!! :P
What happens in bocas stays in bocas!! :D
xxx -
20 April 2011 - 11:21
Joëlle:
Wat kan ik hier weer van genieten! Fijn mens ben je!
Hier gelukkig ook weer een beetje normale temperaturen.
Kus! -
20 April 2011 - 14:25
Tim:
"what happens in Bocas, stays in Bocas!"
haha lekker Paddo! ;)
Ja! puerto viejo de brug en de bliksem snelle boot! Ik krijg er ook weer helemaal de kriebels van :)
Geweldig! -
20 April 2011 - 17:51
Hymke:
zegge lieve schat, die laatste zin klopt niet he! Want zodra jij thuis bent dan gaan wij ff een girlstalk avondje hebben! hihi. Mis je wel hoor, maar geniet van Bocas.. als ik dat zo hoor ben ik ookal verliefd!
Dikke kus van je buuf
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
