Hassan, de man die alles kan!
Door: Patricia
Blijf op de hoogte en volg Patricia
22 Mei 2010 | Jordanië, Amman
Na Marokko bezocht te hebben pakweg 1,5 jaar geleden, wist de Islamitische cultuur me erg te intrigeren. Ik durf veel, vind het niet erg af en toe een risico te nemen, maar in m'n uppie 'echt' het Midden-Oosten ingaan gaat me toch wat te ver. Het blijft als ik het journaal moet geloven toch een beetje het toneel van politieke en religieuze spanningen. Maar als ik het eenmaal in m'n blonde koppie haal dat ik Jordanie wil gaan bezoeken, dat moet en zal dat gebeuren ook natuurlijk! Geen woorden, maar daden!
Beter een goede buur, dan een verre vriend wordt er wel eens gezegd, maar ik weet niet of je dit kan beamen met buurlanden als Israel en Irak. Ondanks de in mijn ogen politiek correcte ideeen die ik met me meedraag, zie ik bij het Midden-Oosten stiekem Arabieren voor me die vlaggen of poppen in brand steken, en niet zulke aardige dingen over het Westen roepen. Iemand zin om mee te gaan?
Gelukkig is er altijd wel een echte survivor-man te vinden waar ik op kan rekenen: Johannes is back in the game! Hoewel samen naar een bestemming reizen waar je beiden absoluut niks vanaf weet misschien niet ieders keuze zal zijn, ben ik alleen maar heel blij en gelukkig. Ik ga naar Jordanie; en Allah-zij dank niet alleen!
Mijn geliefde backpack mag weer uit de kast, en omarm ik met een glimlach vol liefde op mijn gezicht. Dan komt de grote ham-vraag: Ik ga op vakantie, en ik neem mee...? Normaal heb ik meer moeite met wat ik niet kan meenemen, dan wat ik wel kan meenemen. Nu is het een ander verhaal... Ik ga in temperaturen van 35 graden celcius belanden, EN in een moslimland. Niet zo'n goede combinatie.... Een blik in mijn kledingkast leert me dat ik welgeteld 2 kledingstukken heb die aan de gestelde kledingvoorschriften zouden voldoen: mijn geliefde baggy broek, en een lelijk wijd en vaal t-shirt dat ik ooit ergens gratis heb ontvangen. Ik leg me bij deze teleurstelling neer, en stop toch stiekem een korte broek in mijn tas. Wie weet kan ik hem toch nog ergens aan! Verder maar wat creativiteit met jurkjes en leggings, en een verplicht bezoekje aan de h&m. Dan komt het tweede probleem om de inpak-crisis te vergroten: ik heb alles gepakt en toch nog extreem veel ruimte over.... Hmm.... is dit goed, of is dit helemaal niet goed? Niks vergeten toch? Of heb ik het niveau van inpak-expert dan eindelijk behaald? Maar goed.... Tijd om te gaan!
Van Amsterdam naar Wenen.... Een niet zo'n vlotte start! Op schiphol maakt de mist dat we vertraging oplopen, en we landen op het tijdstip dat onze volgende vlucht op zou stijgen. Niet zo handig dus! Wij konden hard genoeg rennen, maar onze bagage had wat meer tijd nodig.... Zonder bagage in Amman dus! Een dagje zonder gaat wel lukken. Alleen bij Johan slaat de paniek toe want zijn snor, die hij voor de gein had laten staan, is nu wel heel erg zichtbaar aan het worden. Ik kan hem alleen maar terecht uitlachen!
In het Midden-Oosten zijn is raar, heel raar.... En ik haat de manier waarop de boze geest die 'de media' heet ook invloed heeft op mijn beeldvorming. Want hoe zou jij het uiterlijk van een terrorist omschrijven? Ik zou zeggen: een wat langere baard, een gewaad, en misschien een tulband...Laten we hier nou net omringd zijn door dit stereotype mensen! Eenmaal hier zijn de brandende vlaggen gelukkig ver te zoeken en is de anti-westerse haat niet van het gemiddelde gezicht af te lezen. Een van de redenen waarom ik tegenwoordig nog geen 10% van het nieuws volg. Ik ben me ervan bewust hoezeer de media zijn gevuld met zinloze hypotheses en oninteressante feiten die geen toegevoegde waarde brengen. Ik leg alle vooroordelen naast me neer, en geniet! De onvriendelijkheid is juist erg ver te zoeken! Aan aandacht niks tekort! Johan wordt door de kindjes aangestaard alsof Yeti voor het eerst sinds jaren weer uit zijn grotten is gekropen. En ik pak me 's avonds steeds verder aan, voor al die wel erg vriendelijk toelachende mannen. Andere toeristen zijn ver te zoeken, en het straatbeeld: 99%man. Normaal is een hoger percentage mannen in de kroeg altijd mooi, maar hier op straat gaat het zelfs mij iets te ver! Alle verschillende prikkels van geuren, kleuren en geluiden komen op ons af.... De gebeds-beat beukt weer lekker hard uit de speakers! Welkom in een totaal andere wereld!
Aangezien we, nu we zonder bagage zitten, toch niet uit Amman kunnen vertrekken, besluiten we in de buurt te gaan koekeloeren. Jerash, een oud-Romeinse stad ten noorden van Amman staat op het programma. Eenmaal daar aangekomen kopen we wat drinken in een plaatselijke benzine-pomp. En daar ontmoeten we Hassan! Hassan is een taxi-chauffeur hier uit de buurt, die ook nog eens vloeiend Engels spreekt, en zwart bijklust als tour-guide. Voor dat we het weten hebben we voor een prachtige prijs een mooie dagtour in elkaar geronseld, en gaan we met Hassan op pad. Hassan brengt ons van hot naar her, en aan het eind van de dag hebben we alle 'famous places' van het noordelijk deel van het land gezien. Maar wel op een relaxt tempo, in tegenstelling van wat je bij tourbureaus vaak ziet. Hassan is trots op zijn land, en zorgt ervoor dat we alles wat we moeten eten voorgeschoteld krijgen. Het cola+snacks dieet kan hier uitgebreid worden met shoarma en kebab. Erg gezond dus allemaal! Bij iedere kassa volgt een discussie dat ze ons niet op moeten lichten. Wij houden van Hassan, en Hassan houdt van ons! We hebben een topdag, leren over de cultuur en het land, en genieten ultiem! En als bij terugkomst in het hotel onze bagage ook nog eens afgeleverd blijkt te zijn, kan deze reis nu al niet meer stuk!
Beter een goede buur, dan een verre vriend wordt er wel eens gezegd, maar ik weet niet of je dit kan beamen met buurlanden als Israel en Irak. Ondanks de in mijn ogen politiek correcte ideeen die ik met me meedraag, zie ik bij het Midden-Oosten stiekem Arabieren voor me die vlaggen of poppen in brand steken, en niet zulke aardige dingen over het Westen roepen. Iemand zin om mee te gaan?
Gelukkig is er altijd wel een echte survivor-man te vinden waar ik op kan rekenen: Johannes is back in the game! Hoewel samen naar een bestemming reizen waar je beiden absoluut niks vanaf weet misschien niet ieders keuze zal zijn, ben ik alleen maar heel blij en gelukkig. Ik ga naar Jordanie; en Allah-zij dank niet alleen!
Mijn geliefde backpack mag weer uit de kast, en omarm ik met een glimlach vol liefde op mijn gezicht. Dan komt de grote ham-vraag: Ik ga op vakantie, en ik neem mee...? Normaal heb ik meer moeite met wat ik niet kan meenemen, dan wat ik wel kan meenemen. Nu is het een ander verhaal... Ik ga in temperaturen van 35 graden celcius belanden, EN in een moslimland. Niet zo'n goede combinatie.... Een blik in mijn kledingkast leert me dat ik welgeteld 2 kledingstukken heb die aan de gestelde kledingvoorschriften zouden voldoen: mijn geliefde baggy broek, en een lelijk wijd en vaal t-shirt dat ik ooit ergens gratis heb ontvangen. Ik leg me bij deze teleurstelling neer, en stop toch stiekem een korte broek in mijn tas. Wie weet kan ik hem toch nog ergens aan! Verder maar wat creativiteit met jurkjes en leggings, en een verplicht bezoekje aan de h&m. Dan komt het tweede probleem om de inpak-crisis te vergroten: ik heb alles gepakt en toch nog extreem veel ruimte over.... Hmm.... is dit goed, of is dit helemaal niet goed? Niks vergeten toch? Of heb ik het niveau van inpak-expert dan eindelijk behaald? Maar goed.... Tijd om te gaan!
Van Amsterdam naar Wenen.... Een niet zo'n vlotte start! Op schiphol maakt de mist dat we vertraging oplopen, en we landen op het tijdstip dat onze volgende vlucht op zou stijgen. Niet zo handig dus! Wij konden hard genoeg rennen, maar onze bagage had wat meer tijd nodig.... Zonder bagage in Amman dus! Een dagje zonder gaat wel lukken. Alleen bij Johan slaat de paniek toe want zijn snor, die hij voor de gein had laten staan, is nu wel heel erg zichtbaar aan het worden. Ik kan hem alleen maar terecht uitlachen!
In het Midden-Oosten zijn is raar, heel raar.... En ik haat de manier waarop de boze geest die 'de media' heet ook invloed heeft op mijn beeldvorming. Want hoe zou jij het uiterlijk van een terrorist omschrijven? Ik zou zeggen: een wat langere baard, een gewaad, en misschien een tulband...Laten we hier nou net omringd zijn door dit stereotype mensen! Eenmaal hier zijn de brandende vlaggen gelukkig ver te zoeken en is de anti-westerse haat niet van het gemiddelde gezicht af te lezen. Een van de redenen waarom ik tegenwoordig nog geen 10% van het nieuws volg. Ik ben me ervan bewust hoezeer de media zijn gevuld met zinloze hypotheses en oninteressante feiten die geen toegevoegde waarde brengen. Ik leg alle vooroordelen naast me neer, en geniet! De onvriendelijkheid is juist erg ver te zoeken! Aan aandacht niks tekort! Johan wordt door de kindjes aangestaard alsof Yeti voor het eerst sinds jaren weer uit zijn grotten is gekropen. En ik pak me 's avonds steeds verder aan, voor al die wel erg vriendelijk toelachende mannen. Andere toeristen zijn ver te zoeken, en het straatbeeld: 99%man. Normaal is een hoger percentage mannen in de kroeg altijd mooi, maar hier op straat gaat het zelfs mij iets te ver! Alle verschillende prikkels van geuren, kleuren en geluiden komen op ons af.... De gebeds-beat beukt weer lekker hard uit de speakers! Welkom in een totaal andere wereld!
Aangezien we, nu we zonder bagage zitten, toch niet uit Amman kunnen vertrekken, besluiten we in de buurt te gaan koekeloeren. Jerash, een oud-Romeinse stad ten noorden van Amman staat op het programma. Eenmaal daar aangekomen kopen we wat drinken in een plaatselijke benzine-pomp. En daar ontmoeten we Hassan! Hassan is een taxi-chauffeur hier uit de buurt, die ook nog eens vloeiend Engels spreekt, en zwart bijklust als tour-guide. Voor dat we het weten hebben we voor een prachtige prijs een mooie dagtour in elkaar geronseld, en gaan we met Hassan op pad. Hassan brengt ons van hot naar her, en aan het eind van de dag hebben we alle 'famous places' van het noordelijk deel van het land gezien. Maar wel op een relaxt tempo, in tegenstelling van wat je bij tourbureaus vaak ziet. Hassan is trots op zijn land, en zorgt ervoor dat we alles wat we moeten eten voorgeschoteld krijgen. Het cola+snacks dieet kan hier uitgebreid worden met shoarma en kebab. Erg gezond dus allemaal! Bij iedere kassa volgt een discussie dat ze ons niet op moeten lichten. Wij houden van Hassan, en Hassan houdt van ons! We hebben een topdag, leren over de cultuur en het land, en genieten ultiem! En als bij terugkomst in het hotel onze bagage ook nog eens afgeleverd blijkt te zijn, kan deze reis nu al niet meer stuk!
-
22 Mei 2010 - 18:10
Mario:
Hola guapa!
Que bueno que estas disfrutando de jordania, un pais sumamente interesante.
Muchos besos desde Oaxaca -
22 Mei 2010 - 18:18
Renate:
Het wordt bijna cliché om te zeggen, maar weer een erg leuk verhaal! Ik kijk uit naar de hele fotocollectie die je gaat aanleggen :)
-
22 Mei 2010 - 19:58
Gerda:
Helemaal geweldig, die Hassan! Als ze allemaal zo aardig zijn heb je snel; het hele land gezien. wel relaxed uitzicht daar xx gerda -
22 Mei 2010 - 20:50
Vanuit Bouwel:
En natuurlijk hebben wij met heel veel plezier je verhaal gelezen. Super dat jullie het ook deze keer weer zo enorm naar de zin hebben. Het avontuur gaat nu beginnen. Geniet ervan!!!!Wij genieten met jullie mee.
Liefs mama, papa, Jan, Richard en Brigitte -
22 Mei 2010 - 21:48
Diana :
Ik vind het altijd leuk om je verhaaltjes te lezen, ze zijn zo goed geschreven :D Ik ben blij dat het daar meevalt en niet zo erg is als je dacht, nog veel plezier. Kusjes van je nichtjes xx Diana en Désirée -
22 Mei 2010 - 22:59
Jeanne & Willem:
leuk reisverslag. top dat jullie Hassan zo gek hebben gekregen om jullie gids, chauffeur, security etc. Hassan is een echte zzp'er. geniet lekker kijken halsreikend uit naar het volgende verslag en foto's. doei -
23 Mei 2010 - 06:27
Rachel:
Wat een mooi verhaal Patricia!Ik kan niet wachten om je weer te zien. Geniet er nog van en tot snel xx -
23 Mei 2010 - 23:58
Martini Baby:
dit klinkt als zwaar genieten!! ga zo door :P
big hug!
-
25 Mei 2010 - 16:26
Lisan:
ppic!
jaa je verhaaltje klinkt weer helemaal prima! niet bruiner terugkomen dan mij he!;)
xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
