De Party Peking Express
Door: Patricia
Blijf op de hoogte en volg Patricia
09 Oktober 2011 | Mongolië, Ulaanbaatar
Termen als 'toendra', 'taiga' en 'permafrost' schieten door mijn hoofd als ik aan Siberie denk, vervlogen fragmenten van vroegere aardrijkskunde lessen. Lessen die misschien wel het begin waren voor de inspiratie om ooit te gaan reizen. Vulkanen, gebergtes, natuurrampen... Ik vond het allemaal fantastisch interessant! Ik zie mijn docent in een tikkeltje foute ruitjesblouse nog voor de klas staan, enthousiast met zijn armen zwaaiend, vertellend over de meest fascinerende wonderen van de natuur. Nooit beseffend dat ik het zelf allemaal ooit zou gaan zien en beleven!
Dinsdag laat in de avond is het dan tijd om te verzamelen aan het spoor. De echte trip gaat beginnen! Wie staan er nog meer op het station?! Nederlanders natuurlijk, heel veel, want die zijn overal! Ook de Scandinaviers zijn trouw als altijd goed vertegenwoordigd. En een aantal gezellige Vlamingen, in totaal meer dan ik er tijdens de afgelopen jaren reizen ben tegengekomen. Op een enkele verdwaalde nationaliteit na gaat dit de bezetting worden voor de komende dagen. Hier moeten we het mee doen!
De eerste avond voegen we ons bij onze gezellige buurtjes waar de eerste fles Wodka al geopend blijkt te zijn, en zo vliegt de eerste nacht voorbij. Zo ook de eerste ochtend, want waarom vroeg opstaan als je de hele dag slapen kan?
Dagen van berkenbomen kijken gaan aan ons voorbij. Af en toe een klein dorpje of stadje passerend. De korte stops, van gemiddeld 20 minuten, zijn een mooi en welkom moment om de benen even te strekken en een erg frisse neus te halen.
Langzaam zien we het landschap veranderen en passeren we de tijdzones, we schuiven zo een uurtje per dag op.
Op de stations staan Babushkas geduldig te wachten om hun eerder op de dag gekookte maaltijden te kunnen verkopen aan de reizigers die het zat zijn om 3x per dag noedels te moeten eten.
Het leven in de trein is als een hostel op wielen. Dagen worden gevuld met spelletjes in de categorie 'Wie is het?' en 'Time's up!'. Spelletjes die duidelijk gemaakt om overschotten aan tijd als deze op te vullen.
Tegen de avond verschijnen de steeds groter wordende blikken bier. Om uiteindelijk moe en voldaan op het ritme van de trein heerlijk in slaap te vallen, dit in de iets te kleine en harde bedjes.
Je hoeft niks te doen, je kan niks gaan doen, zo simpel kan het leven zijn!
Na dagenlang op berkenbomenuitzichten geleefd te hebben, en het leventje in de trein vooral om de gezelligheid draaide, wordt het wachten dan echt beloond.
Het is nog vroeg in de ochtend, nog schemerig, maar de contouren zijn al zichtbaar: het Baikalmeer!
Een stuk van de rit om kippenvel van te krijgen, en dan bedoel ik niet doordat de lucht die door het geopende raam naar binnen stroomt maar net boven het vriespunt ligt. Sprookjesachtig, mysterieus, magisch, betoverend... ik heb er geen woorden voor, en elk woord zou slechts een understatement zijn van hoe mooi het werkelijk is.
Ik kan foto's maken, filmpjes nemen, het proberen te vertellen en omschrijven. Maar dit zijn van die 'once in a lifetime' momenten die je echt zelf moet beleven!
De trein verlaten is met een ontzettend dubbel gevoel, hoewel de gedachte voor het eerst weer te kunnen douchen erg aantrekkelijk is. Aan de ene kant ben ik na 6 dagen treinen toe aan een nieuw avontuur, en kijk ik erg uit naar het vervolg van de reis. Aan de andere kant is het simpele bestaan van de trein ook wel erg vertrouwd geworden. Een rit met fantastische mensen, mooie nachten en geweldige uitzichten.Precies wat ik ervan verwacht had, al had ik van te voren totaal geen idee wat ik ervan moest gaan verwachten. En ik zag dat het goed was....
Dinsdag laat in de avond is het dan tijd om te verzamelen aan het spoor. De echte trip gaat beginnen! Wie staan er nog meer op het station?! Nederlanders natuurlijk, heel veel, want die zijn overal! Ook de Scandinaviers zijn trouw als altijd goed vertegenwoordigd. En een aantal gezellige Vlamingen, in totaal meer dan ik er tijdens de afgelopen jaren reizen ben tegengekomen. Op een enkele verdwaalde nationaliteit na gaat dit de bezetting worden voor de komende dagen. Hier moeten we het mee doen!
De eerste avond voegen we ons bij onze gezellige buurtjes waar de eerste fles Wodka al geopend blijkt te zijn, en zo vliegt de eerste nacht voorbij. Zo ook de eerste ochtend, want waarom vroeg opstaan als je de hele dag slapen kan?
Dagen van berkenbomen kijken gaan aan ons voorbij. Af en toe een klein dorpje of stadje passerend. De korte stops, van gemiddeld 20 minuten, zijn een mooi en welkom moment om de benen even te strekken en een erg frisse neus te halen.
Langzaam zien we het landschap veranderen en passeren we de tijdzones, we schuiven zo een uurtje per dag op.
Op de stations staan Babushkas geduldig te wachten om hun eerder op de dag gekookte maaltijden te kunnen verkopen aan de reizigers die het zat zijn om 3x per dag noedels te moeten eten.
Het leven in de trein is als een hostel op wielen. Dagen worden gevuld met spelletjes in de categorie 'Wie is het?' en 'Time's up!'. Spelletjes die duidelijk gemaakt om overschotten aan tijd als deze op te vullen.
Tegen de avond verschijnen de steeds groter wordende blikken bier. Om uiteindelijk moe en voldaan op het ritme van de trein heerlijk in slaap te vallen, dit in de iets te kleine en harde bedjes.
Je hoeft niks te doen, je kan niks gaan doen, zo simpel kan het leven zijn!
Na dagenlang op berkenbomenuitzichten geleefd te hebben, en het leventje in de trein vooral om de gezelligheid draaide, wordt het wachten dan echt beloond.
Het is nog vroeg in de ochtend, nog schemerig, maar de contouren zijn al zichtbaar: het Baikalmeer!
Een stuk van de rit om kippenvel van te krijgen, en dan bedoel ik niet doordat de lucht die door het geopende raam naar binnen stroomt maar net boven het vriespunt ligt. Sprookjesachtig, mysterieus, magisch, betoverend... ik heb er geen woorden voor, en elk woord zou slechts een understatement zijn van hoe mooi het werkelijk is.
Ik kan foto's maken, filmpjes nemen, het proberen te vertellen en omschrijven. Maar dit zijn van die 'once in a lifetime' momenten die je echt zelf moet beleven!
De trein verlaten is met een ontzettend dubbel gevoel, hoewel de gedachte voor het eerst weer te kunnen douchen erg aantrekkelijk is. Aan de ene kant ben ik na 6 dagen treinen toe aan een nieuw avontuur, en kijk ik erg uit naar het vervolg van de reis. Aan de andere kant is het simpele bestaan van de trein ook wel erg vertrouwd geworden. Een rit met fantastische mensen, mooie nachten en geweldige uitzichten.Precies wat ik ervan verwacht had, al had ik van te voren totaal geen idee wat ik ervan moest gaan verwachten. En ik zag dat het goed was....
-
09 Oktober 2011 - 07:59
Daphne:
JOEHOEEEEEE..... :-) -
09 Oktober 2011 - 09:01
Renate:
In één woord: wow! Enjoy! -
09 Oktober 2011 - 10:09
Arjan En Jolanda:
Hey Patricia,
Wat een mega vet avontuur!!! Deze staat ook nog op onze todo list. We krijgen gelijk weer reiskriebels :) ons plan is volgend september een enkele reis naar ?ergens? op aarde.
Heel veel plezier nog! We kijken uit naar je volgende verhaal.
X -
09 Oktober 2011 - 11:47
Ma,pa,nanny En Rob:
hey patries en daphne
Leuke belevenissen hebben jullie al gehad. Het badwater zag er wel goor uit. Verder leuke foto's vooral met jullie rode wangetjes van de lege flessen drank. Nou ja je moet toch wat te doen hebben. Nog veel plezier en we kijken weer uit naar je volgende verslag. Hier in Turkije is het 30gr. De Nederlandse delegatie is al gearriveerd. Tijgervelletjes zat hier en gouden kettingen. Vanavond treed Wesley op.
Liefs van ons -
09 Oktober 2011 - 14:51
Diana:
Hi nichtje! Wat een leuke trip met de trein :D Kan me voorstellen hoe geweldig het was om je na 6 dagen weer eens te kunnen wassen. Hoop dat je nog veel 'once in a lifetime' momenten zal meemaken daar, maar dat komt zeker in orde. Geniet ervan x Dikke kus van ons -
09 Oktober 2011 - 18:07
Jorn:
Hahaha echt fantastisch!!!! Dat klinkt beter dan je had durven hopen:) Heeeeeeel veel fun in mongolië! Dikke kus! -
10 Oktober 2011 - 10:43
Joëlle:
Hahahaha, die foto van dat water! Machtig mooi :)!
Het klinkt mooier en leuker dan ik had verwacht!
Have fun!
X -
10 Oktober 2011 - 10:49
Mariska:
hey meiden,
klinkt ontzettend gezellig allemaal, nu op naar het volgende avontuur van de reis, veel plezier !! xx -
14 Oktober 2011 - 09:35
Lotte:
Super leuk verhaal!!! Ik lees dit en zit gewoon te wiebelen op me stoel omdat ik hier zo enthousiast van wordt en niet kan wachten om zelf te gaan! Ben benieuwd naar je verhaal over Mongolië! Have fun!!!! Xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
