Veni, vidi, Roma!
Door: Patricia
Blijf op de hoogte en volg Patricia
30 November 2009 | Italië, Rome
Terwijl steeds meer mensen in de greep zijn van de Mexicaanse griep, heb ik heb vooral druk met mijn eigen chronische kwaaltje: het reisvirus. De kriebels zijn al weer terug sinds ik eind juli voet op Hollandse bodem zette, en het is dan ook weer tijd voor een tussentijds kuurtje: een bezoekje aan Rome. Ook mijn huisgenootje Okke ziet het zitten zich even buiten ons mooi Breda te begeven, en zo zitten we bij ome Ryan Air in het vliegtuig richting Italiaans grondgebied. We vertrekken vanaf Eindhoven ‘de gekste’ airport, waar Okke zonder enkel zuchtje moeite met mijn boardingpas de douane doorkwam. Veiligheid ten top dus gelukkig op de Nederlandse vliegvelden! De rit vliegt voorbij, en weer een on-time Ryan Airlines flight wordt met een triomf-muziekje gevierd. Welkom in Rome!
Ik scoor per direct een 10 op de schaal van geluk bij het zien van de magistrale 17 graden Celcius op de thermometer (om 22.00 uur ’s avonds welteverstaan!). Ook de confrontatie met de eerste palmboom geeft mijn aura een explosieve groei. Eindelijk weer in een leefbaar klimaat!
Van hot naar her is onze start in Rome, want van het kastje naar de muur sturen kunnen ze hier als de beste! Na 3 verschillende tabakshops (op het metrostation zelf kan je geen kaartjes kopen?!), op 2 verschillende sporen, vinden we eindelijk de Romapass die ons van openbaar vervoer en entree zal voorzien de komende dagen.
Als eerste toeristische trekpleister is het Vaticaan aan de beurt. Goedgelovig als wij zijn prefereren we toch echt de zaterdag boven de zondag voor een bezoekje. Nee, Okke en ik zijn niet de beste navolgelingen van God. Zoals Kluun zegt: “Een beetje je hele leven in het kader van Godsvrezendheid naar zijn pijpen dansen, om vervolgens te moeten bedelen om in zijn Koninkrijk te worden opgenomen, dank je feestelijk…". Voor mensen die anders geloven ieder zijn eigen ding natuurlijk. No offence! Ik houd het vooral bij mijn eigen religie: Pura Vida. Jullie krijgen in ieder geval de groetjes van de paus, en ik moest nog bedanken voor die bloemen!
We vervolgen ons naar de Sixtijnse kapel, die echt totaal anders was dan in onze verbeelding. Wij waren er namelijk echt van overtuigd dat Michelangelo’s pronkstuk een koepel was, en geen rechte ruimte?! En wij maar denken dat we ons volgens de statistieken van het CBS toch wel tot het weldenkend deel van de bevolking mochten rekenen... Volgens mij worden we genept!
Na deze grote teleurstelling gaan we maar op pad richting de stad, onder het genot van een heerlijk Italiaans ijsje. Had ik al vermeld dat het zonnig is en 20 graden, dat ik geen jas draag, mijn zonnebril op heb, en het bijna sinterklaas is?
Het lopen duurt soms iets langer dan de bedoeling is, aangezien onze navigator OJ Schrijvers het niet altijd bij het rechte eind heeft, en zo lopen we bijvoorbeeld een stukje dat in een kleine 20 minuutjes zou kunnen, via een andere weg in 1,5 uur. Maar gelukkig maakt dat in deze perfecte wandelomstandigheden weinig uit. We lopen genietend van het zonnetje langs de Tiber, onder de bomen waarvan de blaadjes al de eerste herfstkleuren vertonen. De vogeltjes fluiten vrolijk hun eigen lied. Alles is perfect…. behalve dat het hier naar ‘natte hond’ ruikt. Je kent het wel: die niet zo frisse geur! Het lijkt een beetje modderig te zijn…. maar ach…. het heeft vannacht ook wat gemiezerd. Plotseling vallen de ‘modderige’ stoep, de vogeltjes, en de ‘natte hond’ als puzzelstukjes in elkaar: VOGELPOEP!!! Heel veel! We haasten ons naar de overkant en zorgen dat we deze gevaarlijke combinatie de rest van de trip vooral niet meer tegen komen.
De tijd daarna bestaat vooral uit de oude binnenstad van Rome verkennen. Bij ieder juweeltje zoals de Trevi fontein, het Forum Romanum, of het Collosseum, nemen we uitgebreid te tijd om onze toch wat vermoeide benen wat rust te gunnen en de omgeving in ons op te nemen. Prachtig dit stukje Romeinse oudheid! Ik stel me voor hoe dat mensen hier vroeger rondgelopen hebben, en hoe het er toen uitgezien zou moeten hebben. Wel inclusief mannen alla Russel Crowe in de Gladiator natuurlijk he ;).
De tijd vliegt, het voelt alsof we hier al weken zijn, en ik zou natuurlijk nog best een tijdje hier kunnen vertoeven. Zo vervelend is het nou ook weer niet om hier te zijn ;). Hoewel het een kort uitstapje was, heb ik genoeg over Rome geleerd, bijvoorbeeld:
- Dat er plaatsen zijn waar je voor 2 broodjes en 2 cappuccino 25 euro moet afrekenen.
- Dat engelen iets onheilspellends kunnen hebben en eng kunnen zijn, en zo soms meer in de categorie ‘duivels gedrocht’ lijken te vallen.
- Dat de Sixtijnse kapel geen koepel is.
- Dat er obers zijn die ‘No no’ antwoorden op de vraag ‘Mag ik de rekening?’, en hem dan ook echt niet komen brengen!
- Echte Italiaanse mannen een leren jasje, een grote zonnebril, een strakke spijkerbroek, een sikje, en de haren gladjes achterover hebben.
- Je een Smart (ter verduidelijking: de auto) ook verticaal kan fileparkeren.
- Dat er nog heidenen bestaan die bomen vereren.
- Dat je in een metropool als Rome op zondag niet kan stappen, wat in Breda juist de mooiste avond van de week is! Zoals het klokje thuis tikt……
Ik scoor per direct een 10 op de schaal van geluk bij het zien van de magistrale 17 graden Celcius op de thermometer (om 22.00 uur ’s avonds welteverstaan!). Ook de confrontatie met de eerste palmboom geeft mijn aura een explosieve groei. Eindelijk weer in een leefbaar klimaat!
Van hot naar her is onze start in Rome, want van het kastje naar de muur sturen kunnen ze hier als de beste! Na 3 verschillende tabakshops (op het metrostation zelf kan je geen kaartjes kopen?!), op 2 verschillende sporen, vinden we eindelijk de Romapass die ons van openbaar vervoer en entree zal voorzien de komende dagen.
Als eerste toeristische trekpleister is het Vaticaan aan de beurt. Goedgelovig als wij zijn prefereren we toch echt de zaterdag boven de zondag voor een bezoekje. Nee, Okke en ik zijn niet de beste navolgelingen van God. Zoals Kluun zegt: “Een beetje je hele leven in het kader van Godsvrezendheid naar zijn pijpen dansen, om vervolgens te moeten bedelen om in zijn Koninkrijk te worden opgenomen, dank je feestelijk…". Voor mensen die anders geloven ieder zijn eigen ding natuurlijk. No offence! Ik houd het vooral bij mijn eigen religie: Pura Vida. Jullie krijgen in ieder geval de groetjes van de paus, en ik moest nog bedanken voor die bloemen!
We vervolgen ons naar de Sixtijnse kapel, die echt totaal anders was dan in onze verbeelding. Wij waren er namelijk echt van overtuigd dat Michelangelo’s pronkstuk een koepel was, en geen rechte ruimte?! En wij maar denken dat we ons volgens de statistieken van het CBS toch wel tot het weldenkend deel van de bevolking mochten rekenen... Volgens mij worden we genept!
Na deze grote teleurstelling gaan we maar op pad richting de stad, onder het genot van een heerlijk Italiaans ijsje. Had ik al vermeld dat het zonnig is en 20 graden, dat ik geen jas draag, mijn zonnebril op heb, en het bijna sinterklaas is?
Het lopen duurt soms iets langer dan de bedoeling is, aangezien onze navigator OJ Schrijvers het niet altijd bij het rechte eind heeft, en zo lopen we bijvoorbeeld een stukje dat in een kleine 20 minuutjes zou kunnen, via een andere weg in 1,5 uur. Maar gelukkig maakt dat in deze perfecte wandelomstandigheden weinig uit. We lopen genietend van het zonnetje langs de Tiber, onder de bomen waarvan de blaadjes al de eerste herfstkleuren vertonen. De vogeltjes fluiten vrolijk hun eigen lied. Alles is perfect…. behalve dat het hier naar ‘natte hond’ ruikt. Je kent het wel: die niet zo frisse geur! Het lijkt een beetje modderig te zijn…. maar ach…. het heeft vannacht ook wat gemiezerd. Plotseling vallen de ‘modderige’ stoep, de vogeltjes, en de ‘natte hond’ als puzzelstukjes in elkaar: VOGELPOEP!!! Heel veel! We haasten ons naar de overkant en zorgen dat we deze gevaarlijke combinatie de rest van de trip vooral niet meer tegen komen.
De tijd daarna bestaat vooral uit de oude binnenstad van Rome verkennen. Bij ieder juweeltje zoals de Trevi fontein, het Forum Romanum, of het Collosseum, nemen we uitgebreid te tijd om onze toch wat vermoeide benen wat rust te gunnen en de omgeving in ons op te nemen. Prachtig dit stukje Romeinse oudheid! Ik stel me voor hoe dat mensen hier vroeger rondgelopen hebben, en hoe het er toen uitgezien zou moeten hebben. Wel inclusief mannen alla Russel Crowe in de Gladiator natuurlijk he ;).
De tijd vliegt, het voelt alsof we hier al weken zijn, en ik zou natuurlijk nog best een tijdje hier kunnen vertoeven. Zo vervelend is het nou ook weer niet om hier te zijn ;). Hoewel het een kort uitstapje was, heb ik genoeg over Rome geleerd, bijvoorbeeld:
- Dat er plaatsen zijn waar je voor 2 broodjes en 2 cappuccino 25 euro moet afrekenen.
- Dat engelen iets onheilspellends kunnen hebben en eng kunnen zijn, en zo soms meer in de categorie ‘duivels gedrocht’ lijken te vallen.
- Dat de Sixtijnse kapel geen koepel is.
- Dat er obers zijn die ‘No no’ antwoorden op de vraag ‘Mag ik de rekening?’, en hem dan ook echt niet komen brengen!
- Echte Italiaanse mannen een leren jasje, een grote zonnebril, een strakke spijkerbroek, een sikje, en de haren gladjes achterover hebben.
- Je een Smart (ter verduidelijking: de auto) ook verticaal kan fileparkeren.
- Dat er nog heidenen bestaan die bomen vereren.
- Dat je in een metropool als Rome op zondag niet kan stappen, wat in Breda juist de mooiste avond van de week is! Zoals het klokje thuis tikt……
-
30 November 2009 - 23:16
EEF:
Wederom respect voor een weer te mooi reisverhaal! :)
xEEF -
01 December 2009 - 07:19
Jet:
Hi Patries,
Wat kun je toch leuk schrijven hè! Have fun!
x Jet -
01 December 2009 - 07:48
Inge:
wow goed naar je zin gehad dus :) we moeten binnenkort ff een datumpje prikken en gezellig bijkletsen..
xInge -
01 December 2009 - 07:58
Anne:
Hihi leuk heur... ik zit het zo te lezen en denk, zullen wij de volgende city trip eens samen gaan maken?? wat dacht je van porto in portugal of lissabon?? ik spreek je snel!! liefs x -
01 December 2009 - 08:36
Renate:
Fijn reisverhaal weer. Ooit overwogen fulltime traveler te worden en je geld verdienen met reisboeken en tips? ;-) -
01 December 2009 - 11:26
Tim:
Whaha die foto van die scooter! Geweldig!
fijn om je stukje te lezen op deze lange dag op IO. Pura Vida! Xx -
01 December 2009 - 18:50
Nelleke Gaasenbeek:
Jouw reisverhalen activeren altijd mijn reiskriebels. Zeker als het een zonnig oord betreft. Geniet van la dolce vita. Nelleke -
01 December 2009 - 23:33
Renza Van Den Biggelaar:
Hola Chica!
Como estas? Aan je reisverslag te lezen hoef ik je dat niet eens te vragen.
Geweldig om te lezen;)
Besos a Mexico -
03 December 2009 - 11:56
Aukje:
Geweldig verhaal weer Patries! Relaxt dat je even op en neer bent geweest en lekker weer had! Ben benieuwd wat ik de volgende keer weer over je kan lezen!
Ik zal in Indonesie ook een site bij houden! XX Auk -
06 December 2009 - 09:58
Esther:
Hey Patries!
Klinkt super!! Wat een geweldig verslag!!
Liefs uit Hanoi! -
06 December 2009 - 11:15
Joëlle:
Ik was al een tijdje opzoek naar jou verslagen.
Eindelijk gevonden :).
Klinkt als een super tijd!
xxxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
