Als we toch in de buurt zijn........
Door: Patricia
Blijf op de hoogte en volg Patricia
20 Januari 2010 | Panama, Bocas del Toro
In Puerto Viejo ontmoette ik twee Canadese partychicks die voor het eerst op reis zijn. Ik denk terug aan de tijd dat ik zelf nog ' het groentje' onder de reizigers was, in tegenstelling tot hoe ik nu zelf regelmatig tips, advies en sterke verhalen aan anderen vertel. Caitlin en Laurie zien in mij in ieder geval de perfecte partyreiziger in crime, en ik neem de dames mee op sleeptouw!
Regelmatig dwaalden mijn gedachten af naar Panama terwijl het in Nederland volop aan het sneeuwen was. Ook in mijn dromen ben ik regelmatig weer terug gekeerd. En nu ik zo dicht in de buurt ben gieren de kriebels door mijn lijf, en kan ik aan niks anders meer denken: ik moet en zal terug! Niet dat het zo vervelend is om in Costa Rica te zijn....mij hoor je niet klagen! Maar de plannen van Caitlin en Laurie om naar Panama te gaan klinken mij als muziek in de oren. En zo reis ik dus, geheel tegen de principes van de wereld ontdekken in, terug naar mijn zomerliefde: Bocas del Toro! Je leest het goed, na nog geen 3 dagen in Costa Rica te zijn, peer ik hem er alweer vandoor... Dat is hoe het kan lopen zonder planning!
Eindelijk weer terug in de voor mij o zo bekende omgeving... Palmboomrijke eilandjes, een heerlijk zonnetje, en een tropisch temperatuurtje, omringd door de gebruinde surfdudes die ik stiekem vanachter mijn grote zonnebrilglazen goed kan observeren. Guess who's back?! Welcome to Bocas baby!
Met de vaart van 450 pk scheuren we over het water, m'n blonde lokken wakkeren door de wind. Langzaam komt de plek waar ik zo graag wil zijn dichterbij. De befaamde Aqualounge steiger komt in zicht, mijn voet gaat aan bekende wal. Ik voel het zand op de door de zon verwarmde planken lichtjes onder mijn voeten schrapen. Por fin!
Terug op dezelfde plek komen aan de andere kant van de wereld is echt een hele aparte ervaring. Ineens heb je bekenden die je omhelst alsof je oude vrienden tegenkomt die je jarenlang hebt moeten missen. Eigenlijk is er hier helemaal niks veranderd, en voelt het alsof ik dit hemelse paradijs nooit heb verlaten. Vorig jaar was ik hier al niet weg te slaan, en ook dit jaar blijf ik maar al te lang en graag op dit stukje aarde plakken. Ook in het buitenland moet je ergens bij het meubulair horen toch? Verdere omstandigheden? Ook hier zouden in ieder geval de mussen van het dak vallen als ze hier zouden leven. De zon brand er flink op los, mijn factor 50 zonnebrandcreme vliegt er doorheen en is zeker niet hoog genoeg. Verder ben ik natuurlijk als echte kroegtijger op ieder feestje vertegenwoordigd. Overdag een beetje varen, een strandje pakken, om aan het einde van de middag op de steiger van het hostel te eindigen met een biertje in de hand. Pluk de dag zal ik maar zeggen!
Wanneer je met leuke mensen in de juiste omstandigheden bij elkaar bent kunnen er leuke spontane acties ontstaan. We kunnen wel de hele dag in de hangmat liggen, afgewisseld met een duik in de zee. Maar er kan ook op avontuur gegaan worden om deze sleur te doorbreken! En dat avontuur ligt ons al dagenlang aan te loeren verderop op zee: een piratenschip! Eigenlijk is het gewoon een of ander duits oefenschip, maar met een beetje fantasie is het leuker er wat spannends van te maken natuurlijk. We gaan naar het hoofdeiland om munitie in te slaan, weten van een vuilniszak en tape een mooie vlag in elkaar te versieren en zelfs ooglapjes. We charteren een Panamese capitino die met ons mee durft te gaan enteren. Hoho Hoho, a pirates life for me! Dit klusje gaan we wel even klaren. Schip ahoy! We varen vol goede moed op ons doelwit af, de vlag trots voorop wapperend in de wind. We schieten wat kanonschoten af, de vijand komt geschrokken naar buiten. Met zo veel allertheid moet er wel wat te halen zijn! We naderen het te enteren schip en laten met rauwe stemmen onze angstaanjagende piratenkreten horen. Helaas passen deze Duitsers in het stereotype hokje van ' Duitsers hebben slechte humor', en kunnen ze ons bezoek niet waarderen. Veel meer actie dan een rondje om hun boot varen is het dan ook niet, want we zijn niet welkom. Amigos, wat een schande! Alleen echte piraten als wij zouden in de Caribean voor anker mogen gaan!
Regelmatig dwaalden mijn gedachten af naar Panama terwijl het in Nederland volop aan het sneeuwen was. Ook in mijn dromen ben ik regelmatig weer terug gekeerd. En nu ik zo dicht in de buurt ben gieren de kriebels door mijn lijf, en kan ik aan niks anders meer denken: ik moet en zal terug! Niet dat het zo vervelend is om in Costa Rica te zijn....mij hoor je niet klagen! Maar de plannen van Caitlin en Laurie om naar Panama te gaan klinken mij als muziek in de oren. En zo reis ik dus, geheel tegen de principes van de wereld ontdekken in, terug naar mijn zomerliefde: Bocas del Toro! Je leest het goed, na nog geen 3 dagen in Costa Rica te zijn, peer ik hem er alweer vandoor... Dat is hoe het kan lopen zonder planning!
Eindelijk weer terug in de voor mij o zo bekende omgeving... Palmboomrijke eilandjes, een heerlijk zonnetje, en een tropisch temperatuurtje, omringd door de gebruinde surfdudes die ik stiekem vanachter mijn grote zonnebrilglazen goed kan observeren. Guess who's back?! Welcome to Bocas baby!
Met de vaart van 450 pk scheuren we over het water, m'n blonde lokken wakkeren door de wind. Langzaam komt de plek waar ik zo graag wil zijn dichterbij. De befaamde Aqualounge steiger komt in zicht, mijn voet gaat aan bekende wal. Ik voel het zand op de door de zon verwarmde planken lichtjes onder mijn voeten schrapen. Por fin!
Terug op dezelfde plek komen aan de andere kant van de wereld is echt een hele aparte ervaring. Ineens heb je bekenden die je omhelst alsof je oude vrienden tegenkomt die je jarenlang hebt moeten missen. Eigenlijk is er hier helemaal niks veranderd, en voelt het alsof ik dit hemelse paradijs nooit heb verlaten. Vorig jaar was ik hier al niet weg te slaan, en ook dit jaar blijf ik maar al te lang en graag op dit stukje aarde plakken. Ook in het buitenland moet je ergens bij het meubulair horen toch? Verdere omstandigheden? Ook hier zouden in ieder geval de mussen van het dak vallen als ze hier zouden leven. De zon brand er flink op los, mijn factor 50 zonnebrandcreme vliegt er doorheen en is zeker niet hoog genoeg. Verder ben ik natuurlijk als echte kroegtijger op ieder feestje vertegenwoordigd. Overdag een beetje varen, een strandje pakken, om aan het einde van de middag op de steiger van het hostel te eindigen met een biertje in de hand. Pluk de dag zal ik maar zeggen!
Wanneer je met leuke mensen in de juiste omstandigheden bij elkaar bent kunnen er leuke spontane acties ontstaan. We kunnen wel de hele dag in de hangmat liggen, afgewisseld met een duik in de zee. Maar er kan ook op avontuur gegaan worden om deze sleur te doorbreken! En dat avontuur ligt ons al dagenlang aan te loeren verderop op zee: een piratenschip! Eigenlijk is het gewoon een of ander duits oefenschip, maar met een beetje fantasie is het leuker er wat spannends van te maken natuurlijk. We gaan naar het hoofdeiland om munitie in te slaan, weten van een vuilniszak en tape een mooie vlag in elkaar te versieren en zelfs ooglapjes. We charteren een Panamese capitino die met ons mee durft te gaan enteren. Hoho Hoho, a pirates life for me! Dit klusje gaan we wel even klaren. Schip ahoy! We varen vol goede moed op ons doelwit af, de vlag trots voorop wapperend in de wind. We schieten wat kanonschoten af, de vijand komt geschrokken naar buiten. Met zo veel allertheid moet er wel wat te halen zijn! We naderen het te enteren schip en laten met rauwe stemmen onze angstaanjagende piratenkreten horen. Helaas passen deze Duitsers in het stereotype hokje van ' Duitsers hebben slechte humor', en kunnen ze ons bezoek niet waarderen. Veel meer actie dan een rondje om hun boot varen is het dan ook niet, want we zijn niet welkom. Amigos, wat een schande! Alleen echte piraten als wij zouden in de Caribean voor anker mogen gaan!
-
20 Januari 2010 - 08:33
Ester:
Klinkt super paddo!
Geniet ervan hè meid!
xx -
20 Januari 2010 - 09:46
Anne:
hahah geweldig dat piraten avontuur... en wat kan je toch heerlijk schrijven! ik zie het in detail weer voor me... enjoy the good life x anne -
20 Januari 2010 - 09:50
Jeanette:
volgens mij heb je het super naar je zin en je hebt ook al een lekker bruin kleurtje,geniet nog maar 9 dagen want wanneer je terug bent is het hier weer bijna carnaval!!!!
groetjes van ons allemaal -
20 Januari 2010 - 13:18
Femke:
Hi-la-risch, ouwe piraat. Geniet! x -
20 Januari 2010 - 17:05
Lisan:
Chica!
Haha wat een verhaal! Arrghhh!;) Helemaal geweldig! Enne dat bruine tintje verberg je dus maar mooi als je terug bent he! Damn jaloers! Geniet nog lekker even!!
xx -
20 Januari 2010 - 18:34
Richard En Brigitte:
Hoi Patrice, wat een leven heb je toch. Die vrijheid is toch wel heerlijk. Gaan en staan waar je wilt!
Geniet nog maar even van die warmte. Hier gaat het weer vriezen.
Heel veel liefs
Richard en Brigitte -
20 Januari 2010 - 19:53
Marit:
Heeej chica!
Weer een geweldig verhaal zeg! En wat een super leuke foto's ook. Ik weet al wat jij wordt met carnaval dit jaar;)
Xxx Marit -
20 Januari 2010 - 20:04
Marleen:
Jaja, patries!
Wrijf het er maar weer eens lekker in! Je hebt het gewoon goed! Er zijn ook altijd mensen die het beter hebben... Maarrr, het is je van harte gegund hoor meid!
Geniet er nog even van en dan pakken we weer een borrel of spa blauw in onze "huiskamer" midden in de stad! xx -
20 Januari 2010 - 20:22
Cap'tain Bandana:
hahahahahhaha wat een stomme duitsers kunnen ze het niet eens waarderen dat een stel eerste klas piraten hun schip komt veroveren.... ach ja je had de Cap'tain ook niet bij je heh :P -
21 Januari 2010 - 01:47
Renza:
Chica! ¿Como estas? Zo te lezen kan het voor jou niet meer stuk! Ik ben net terug en het omschakelen gaat me niet makkelijk af met die kou!Have fun! X -
21 Januari 2010 - 09:31
Aukje:
Patries..wat een verhaal weer! Geweldig! Veel plezier nog, geniet ervan! xx Auk
ps Doe mama de groeten..die zit week paar weken in Guatamala -
24 Januari 2010 - 16:17
Tommie Mertens:
Hoi Patricia,
Je reisverhalen fascineren mij altijd enorm, je schrijftstijl en foto's zijn een genot om te zien en te lezen. Veel plezier met je reis/reizen en ik blijf verder stilletjes en genietend je reisverhalen lezen!
Groetjes Tommie (en het gaat je goed) -
25 Januari 2010 - 11:22
Ton:
Go Girl!!! Ben (zowat) jaloers :) -
25 Januari 2010 - 20:40
Nelleke Gaasenbeek:
Hola chica,
Zou je de gezondheidszorg niet vaarwel zeggen en een baan in de reisbranche zoeken? Reisjournalistiek lijkt me wel wat,schrijftalent genoeg,aangevuld met een aardige dosis avonturiersbloed. Hasta luego,Nelleke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
